Written by Nikoleta Katsiouli• July 23, 2021• 9:17 am• Interviews, Βιβλία • Views: 2

Η Kendare Blake μιλά στο Nikol's Way.

Συνέντευξη: Νικολετα Κατσιούλη

Tell us a few things about yourself. Help us to get to know you.

Πείτε μας για σας. Βοηθήστε μας να σας γνωρίσουμε.

Well, let’s see. I love food, love to eat. When I visited Athens one of my favorite things about it (aside from the street dogs and cats, and the incredible art and history) was the food scene! Oh, sweet souvlaki, how I adore you. Just about all of the restaurants we tried were top notch. I love animals, all sorts. Though there are a few I am uninterested in petting, like spiders and certain snakes. I have two dogs, and two cats: a Doberman Pinscher, a Pit Bull/rottweiler mix, a Siamese mix with a four kinked tail, and a naked Sphynx cat who is the light of my life.

Λοιπόν, να σας πω! Αγαπώ το φαγητό και την κατανάλωσή του. Ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα, όταν επισκέφτηκα την Αθήνα (πέραν των αδέσποτων σκύλων και γατών και της απίστευτης τέχνης και ιστορίας) ήταν το φαγητό. Ω, γλυκό μου σουβλάκι, πόσο σε αγαπώ! Σχεδόν όλα τα εστιατόρια που πήγαμε ήταν κορυφαία. Αγαπώ όλα τα ζώα, παρ’ όλο που υπάρχουν κάποια που δεν θα τα έπαιρνα ως κατοικίδια, όπως οι αράχνες και τα φίδια. Έχω δύο σκύλους και δύο γάτες. Ένα Ντόμπερμαν Πίντσερ, ένα Πίτμπουλ, μια Σιαμέζα με στριφτή ουρά και άλλη μία Σφίνξ, που είναι το φως της ζωής μου.

When did you decide to start writing? Is the first book you published the first book you wrote?

Πότε ξεκινήσατε να γράφετε; Είναι το πρώτο βιβλίο που εκδόσατε και το πρώτο που γράψατε;

I started writing with the hope of being published one day very early on. I was maybe twelve. But I had a long way to go. I spent years studying and reading and working on my craft. Writing, writing, and writing some more. So no, the first book I published was not the first book I wrote. I’d written three, I think, before that, and many, many unpublished short stories.

Ξεκίνησα να γράφω με την ελπίδα ότι μια μέρα, σύντομα, θα εκδώσω το βιβλίο μου. Ήμουν περίπου δώδεκα. Αλλά είχα πολύ δρόμο να διανύσω. Πέρασα αρκετά χρόνια σπουδάζοντας και αναπτύσσοντας την δεξιότητά μου. Γράψιμο, γράψιμο και ακόμα περισσότερο. Οπότε όχι, το πρώτο βιβλίο που δημοσίευσα δεν ήταν και το πρώτο που έγραψα. Νομίζω έγραψα τρία, πριν από την έκδοση και πάρα πολλές ανέκδοτες ιστορίες.

What do you like to do when you’re not writing? Where else can we find you except in front of a screen and a keyboard?

Τι άλλο σας αρέσει, εκτός από την συγγραφή; Πού αλλού σας βρίσκουμε, εκτός του να βρίσκεστε μπροστά από την οθόνη και ένα πληκτρολόγιο;

I like to eat, which I’ve mentioned. I do miss going to restaurants. Since the pandemic began I have been to a restaurant to eat outdoors only twice. I love to read, of couse. And I enjoy walking and hiking with my dogs.

Μου αρέσει να τρώω, το ανέφερα προηγουμένως. Μου λείπει να πηγαίνω σε εστιατόρια και, από την έναρξη της πανδημίας, έχω πάει σε εστιατόριο μόνο δύο φορές. Μου αρέσει και το διάβασμα, φυσικά. Και απολαμβάνω να περπατάω και να πηγαίνω για πεζοπορία με τα σκυλιά μου.

What was one of the most amazing things you learned / gained while creating your books? What’s the hardest part about writing for you?

Ποιο ήταν το πιο εκπληκτικό πράγμα που μάθατε / αποκτήσατε με την δημιουργία ενός βιβλίου; Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα γράφοντας για σας;

The best thing to learn while writing is that there is always more to learn! I love learning, filling my brain up with new things, new tricks, new bits of trivia. Which is weird because I actually don’t enjoy research that much. I think of life as research; things I pick up/hear about inevitably find their way into my work.

Το καλύτερο πράγμα που έμαθα κατά την διάρκεια της συγγραφής ήταν ότι πάντα υπάρχουν περισσότερα πράγματα να μάθεις. Μου αρέσει να μαθαίνω, να γεμίζω το μυαλό μου με καινούργια πράγματα, νέα τεχνάσματα και νέες μικροπληροφορίες. Πράγμα που είναι παράξενο, γιατί δεν απολαμβάνω την έρευνα και τόσο. Θεωρώ ότι η ίδια η ζωή είναι έρευνα, πράγματα που μαθαίνω ή ακούω, τελικώς, βρίσκουν τον δρόμο για τις ιστορίες μου.

Writing can be an emotional draining and stressful process. How do you deal with the emotional impact of a book as you write the story?

Η συγγραφή μπορεί να είναι μια αγχώδης διαδικασία και να προκαλέσει συναισθηματική αποδυνάμωση. Πώς αντιμετωπίζετε τις συναισθηματικές επιπτώσεις, καθώς γράφετε ένα βιβλίο;

I’m the kind of writer who needs time to recharge. I can only write so much before I start to burn out, and become very stressed. Unfortunately, there are deadlines, and I don’t always get to take the time to recover that I would like! So I have to find ways to recover in shorter periods of time.

Είμαι το είδος του συγγραφέα που χρειάζεται χρόνο να ανασυγκροτηθεί. Μπορώ να γράψω τόσο όσο, πριν αρχίσω να φθείρομαι και να αγχώνομαι. Δυστυχώς, υπάρχουν διορίες και δεν προλαβαίνω πάντα να ανακάμπτω όσο θα ήθελα. Οπότε αναγκάζομαι να βρίσκω τρόπους να συνέρχομαι, σε συντομότερο χρόνο.

How do you handle literary criticism? Does it affect you creatively or can you “eliminate” it and write unaffected?

Πώς σας επηρεάζουν οι κριτικές; Επηρεάζουν την δημιουργικότητά σας ή μπορείτε να τις αγνοήσετε και να γράψετε ανεπηρέαστη;

It depends on the day, and on the criticism. Some is valid, and even useful. Other is…less useful and can be tossed out of my head like I never heard it. It’s important for a writer to develop the skills to receive and process feedback, which includes knowing what will help your work and what simply comes down to a reader’s personal tastes.

Εξαρτάται από την ημέρα και την κριτική. Μερικές είναι καίριες και χρήσιμες. Άλλες είναι… λιγότερο χρήσιμες και μπορώ να τις διώξω από το μυαλό μου, σαν να μην τις διάβασα ποτέ. Είναι σημαντικό για έναν συγγραφέα να αναπτύξει την ικανότητα να λαμβάνει και να επεξεργάζεται πληροφορίες, που αφορούν γνώσεις και που μπορούν να βοηθήσουν την δουλειά του και τι, τελικά, καταλήγει να αρέσει στους αναγνώστες.

Do you try more to be original to the plot or to deliver to readers what they want from the story? ΄

Προσπαθείτε να ακολουθείτε την ιστορία, όπως την έχετε στο μυαλό σας ή να δίνετε στους αναγνώστες σας αυτό που θέλουν;

It’s nice when a story brings joy to readers. I mean, that’s part of the point! And if a story didn’t bring a certain level of enjoyment/satisfaction to me, I wouldn’t be writing it! But, I try not to think of what the readers want when I’m writing. Only what the story wants.

Είναι ωραίο όταν μια ιστορία αρέσει στους αναγνώστες. Εννοώ ότι αυτό είναι και το ζητούμενο. Εάν μια ιστορία δεν προσέφερε ευχαρίστηση ή ικανοποίηση σε εμένα, δεν θα την έγραφα. Αλλά προσπαθώ να μην σκέφτομαι τι θέλουν οι αναγνώστες, όταν γράφω, αλλά μόνο ό,τι είναι αναγκαίο για την ιστορία.

Sure you love your characters but who is it that might have won a bigger part of your heart?

Σίγουρα αγαπάτε τους ήρωές σας, αλλά ποιος είναι αυτός που πιθανόν κατέχει το μεγαλύτερο κομμάτι στην καρδιά σας

Within the Goddess War trilogy, Ares and Hermes may have won my heart.

Στην τριλογία της «Θεάς του πολέμου» ο Άρης και ο Ερμής θα έλεγα ότι κέρδισαν την καρδιά μου.

Βρείτε τα βιβλία εδώ : https://www.metaixmio.gr/el/author/kendare-blake

Do you hear from your readers much? What kinds of things do they say? What they want to know?

Μαθαίνετε νέα από τους αναγνώστες σας; Τι σας λένε; Τι τους ενδιαφέρει να μαθαίνουν;

Readers of “Anna Dressed in Blood” want to know if there will be more, or a movie or TV show. Readers of the “Goddess War” just tell me how much they liked it, and I LOVE to hear from them, because it is my least-read series. “Three Dark Crowns” readers have all kinds of questions about the queens and the magic and the world, which is fun for me to answer because I have tons of knowledge that didn’t make it into the books!

Οι αναγνώστες του «Η Άννα λουσμένη στο αίμα» θέλουν να ξέρουν εάν θα υπάρξει συνέχεια, ή κάποια ταινία ή τηλεοπτική σειρά. Οι αναγνώστες του «Η θεά του πολέμου» μου λένε πόσο πολύ τους άρεσε και απολαμβάνω να μαθαίνω τις απόψεις τους, επειδή είναι η λιγότερο διαβασμένη σειρά βιβλίων μου. Οι αναγνώστες του «Τρία σκοτεινά στέμματα» έχουν πληθώρα ερωτήσεων, σχετικά με τις βασίλισσες, την μαγεία και τον κόσμο της, πράγμα που με χαροποιεί να απαντώ, επειδή έχω απεριόριστες γνώσεις, που δεν έβαλα στο βιβλίο.

What made you choose Greek mythology for your stories?

Τι σας έκανε να επιλέξετε την ελληνική μυθολογία για τις ιστορίες σας;

I love Greek mythology, above all other mythologies. I was a Trojan War nerd when I was a kid.

Αγαπώ την ελληνική μυθολογία, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μυθολογία στον κόσμο. Ήμουν «σπασικλάκι» όταν ήμουν μικρή, όσον αφορά τον Τρωικό πόλεμο.

How easy was to transfer ancient Greek gods into modern time?

Πόσο δύσκολο ήταν να προσαρμόσετε τους αρχαίους Έλληνες θεούς στον σύγχρονο κόσμο;

Surprisingly easy. Something I loved about the Greek gods was how flawed and human they were. They have all of our wants and desires just on a bigger scale.

Εκπληκτικά εύκολο. Αυτό που αγαπώ με τους Έλληνες θεούς είναι το πόσο ατελής και ανθρώπινοι είναι. Διαθέτουν όλα τα θέλω και τις επιθυμίες μας, απλά σε μεγαλύτερη κλίμακα.

Will we see something different from you in the future? Would you like to try another genre or do you think it is better to stay faithful to one ?

Θα δούμε κάτι άλλο από εσάς στο μέλλον; Θα δοκιμάσετε σε άλλο είδος συγγραφής ή θα μείνετε πιστή σε ένα μόνο;

I never stay faithful to genre. Anna Dressed in Blood was horror, Goddess War was mythology paranormal fantasy, and Three Dark Crowns was dark fantasy. My next novel,

ALL THESE BODIES, is a historical thriller. And after that, I’ll be tackling a more traditional, hero fantasy. So I hope you’ll come along for some of those!

Ποτέ δεν μένω πιστή σε ένα είδος. Το «Η Άννα λουσμένη στο αίμα» ήταν τρόμου, το «Ο πόλεμος της θεάς» ήταν μυθολογία με στοιχεία παραφυσικής και το «Τρία σκοτεινά στέμματα» ήταν σκοτεινή φαντασία. Το επόμενο βιβλίο μου «ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ» είναι ιστορικό θρίλερ. Μετά από αυτό θα αναζητήσω πιο παραδοσιακές, φανταστικές ιστορίες. Οπότε, ελπίζω να συναντήσετε κάποιες από αυτές.