Νέα βιβλία, νέες ιστορίες αγάπης, νέες συγκινήσεις και η κυρία Στεφάνου μιλά για όλα αυτά, πού αλλού; Στο Nikol’sWay,στις κυρίες Μαρία Μπακάρα και Αγγελική Κατσιμάρδου. Μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης, για την ρομαντική λογοτεχνία και για τα νέα της βιβλία.
1. Κυρία Στεφάνου, «Επιτέλους Ήρθε ο Έρωτας»! Μιλήστε μας για τα νέα σας βιβλία στην σειρά άρλεκιν«Eros».
Αρχικά να σας ευχαριστήσω για τη φιλοξενία. Όσον αφορά τα Άρλεκιν Eros, ομολογώ ότι το Άρλεκιν είναι ένα είδος βιβλίου που προσωπικά πάντα απολάμβανα να διαβάζω. Ωστόσο, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μου δινόταν η ευκαιρία να γράψω και να εκδόσω τα δικά μου Άρλεκιν καθώς δεν υπήρχε μέχρι και πρόσφατα αυτή η δυνατότητα εφόσον εκδίδονταν μόνο μεταφρασμένα.
Τα νέα μου βιβλία στη σειρά eros, θεωρώ ότι ακολουθούν τη συνταγή του κλασσικού, και σύγχρονου Άρλεκιν. Η συγγραφική διαδικασία γι’ αυτά είναι μια πραγματική απόλαυση.
2. Νέα σειρά, με τον έρωτα να γυρίζει «σπίτι» του, πείτε μας γι’ αυτήν την προσπάθεια να γραφούν άρλεκιν με φόντο την Ελλάδα.
Νομίζω ότι εφόσον μιλάμε για ελληνική σειρά, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι ξένες συγγραφείς Άρλεκιν όπου γράφουν ιστορίες που διαδραματίζονται στην Ελλάδα και μάλιστα με Έλληνες πρωταγωνιστές. Κατ’ επέκταση, πιστεύω ότι είναι προσιτό και για το κοινό καθώς μπορεί να νιώσει οικεία και να ταυτιστεί πολύ περισσότερο με μια ατόφια ελληνική ιστορία αγάπης.
3. Εδώ και ένα χρόνο περίπου κυκλοφορούν για πρώτη φορά τα ελληνικά άρλεκιν, γραμμένα από Ελληνίδες συγγραφείς, ανάμεσα τους κι εσείς. Πώς νιώθετε γι΄αυτό;
Είναι μεγάλη η χαρά μου γιατί πρόκειται για ένα όνειρο όπου πραγματοποιήθηκε και το χαίρομαι πραγματικά. Είναι αλήθεια πως το Άρλεκιν έχει συνταγή, έχει κλισέ, και happy – end αλλά παράλληλα για μένα είναι ταυτόχρονα ένα ιδιαίτερα ψυχαγωγικό λογοτεχνικό είδος, θα μπορούσα να πω αγχολυτικό.
- Ποια πιστεύετε είναι η θέση των άρλεκιν στις βιβλιοθήκες των αναγνωστών;
Προσωπικά δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες σε τίποτα στη ζωή μου. Χωρίζω τα βιβλία, τις ταινίες, κάθε μορφή τέχνης σύμφωνα με το προσωπικό μου γούστο και μόνο. Δεν πιστεύω ότι τίθεται θέμα ως προς το σε ποιο ράφι της βιβλιοθήκης μας θα τοποθετήσουμε ένα βιβλίο. Σημασία έχει να μας αγγίξει το περιεχόμενο, να μας πει κάτι και ακόμα καλύτερα να μας δημιουργήσει συναισθήματα. Αυτός είναι και ο σκοπός του κάθε βιβλίου.
5. Μιλήστε μας για την ρομαντική λογοτεχνία και πώς βλέπετε την αντιμετώπισή της στην Ελλάδα;
Η ρομαντική λογοτεχνία αποτελεί είδος και δεν μπορεί να κρίνεται η αξία της μόνο και μόνο από την κατηγορία στην οποία ανήκει. Δεν το έχω κρύψει ποτέ πως είμαι λάτρης της ρομαντικής και αισθηματικής λογοτεχνίας, αντίθετα την έχω στηρίξει ένθερμα ως αναγνώστρια και δημιουργός κατ’ επέκταση. Μερικές φορές νιώθω να με πληγώνει η άδικη επίθεση που δέχεται, ωστόσο καταλήγω να πω πως δεν με αφορά η εμπάθεια του καθενός. Κάθε μορφή δημιουργίας και έκφρασης θα βρει τον στόχο της και το κοινό της και αυτό είναι το μοναδικό που έχει για εμένα σημασία.
Στην Ελλάδα ειδικότερα νομίζω ότι υπάρχει ολόκληρο κίνημα κατά της ρομαντικής λογοτεχνίας. Έχω παρατηρήσει πως υπάρχουν πολέμιοι του είδους που προσπαθούν να πείσουν με τα επιχειρήματά τους. Ωστόσο, το μόνο που έχω να πω επ’ αυτού είναι πως επειδή σε αυτό τον κόσμο όλοι είμαστε διαφορετικοί, δεν μπορούμε να κρίνουμε τους άλλους και τις αναγνωστικές τους επιλογές με βάση τον εαυτό μας. Τα γούστα και οι ανάγκες διαφέρουν. Αυτό οφείλουμε όλοι να το σεβόμαστε.
6. Οι νέες, σύγχρονες γυναίκες πιστεύετε ότι διαβάζουν ρομαντική λογοτεχνία και γενικά, η ρομαντική λογοτεχνία απευθύνεται στις γυναίκες του σήμερα;
Νομίζω πως το είδος είναι αρκετά επιτυχημένο και αυτό το βλέπουμε από τα υψηλά νούμερα των πωλήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Ξέρω βέβαια πως εδώ κάποιος θα μου έλεγε πως το εμπορικό δεν σημαίνει ταυτόχρονα και το ποιοτικό αλλά η δική μου απάντηση είναι πως υπάρχουν βιβλία του είδους που συνδυάζουν και τα δύο.
Οι σύγχρονες γυναίκες διαβάζουν ρομαντική λογοτεχνία, είναι ξεκάθαρο ότι διψούν γι’ αυτή και αν κάτι πρέπει να μας προβληματίσει σχετικά είναι πως υπάρχει έλλειψη συναισθήματος στις σχέσεις. Νομίζω ότι έχουμε προσπαθήσει υπερβολικά να πείσουμε ότι δεν πρέπει να πιστεύουμε σε αγάπες και λουλούδια με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο και να δυσκολεύονται πλέον οι άνθρωποι να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Όμως βλέπουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα πως το αισθηματικό βιβλίο έχει δυναμικούς και ισότιμους ήρωες όπου προέχει ο σεβασμός πρωτίστως για τον ίδιο τους τον εαυτό και αυτό είναι πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου. Άρα ναι, η ρομαντική λογοτεχνία απευθύνεται στις γυναίκες του σήμερα αλλά και στους άντρες θα έλεγα.
7. Άρης και Αμάντα.Οι ήρωες του βιβλίου σας «Εκεί που χτυπάει η καρδιά» είναι ιδιαίτεροι και γκρίζοι χαρακτήρες. Ο καθένας με τα σκοτάδια του και θα μπορούσε κάποιος να τους χαρακτηρίσει και ως αντιήρωες. Πως κάνατε μία τέτοια επιλογή; Πόσο εύκολο ήταν κάτι τέτοιο για ένα βιβλίο αυτού του είδους; Το φοβηθήκατε;
Ο Άρης και η Αμάντα είναι δύο άνθρωποι που δυσκολεύονται ν’ αποδεχτούν τα συναισθήματά τους, δεν έχουν μάθει ν’ αγαπούν. Εγώ δεν θα τους χαρακτήριζα αντιήρωες, θα έλεγα απλά ότι μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας, ν’ αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα μας και να τα εκφράσουμε.
Δεν φοβήθηκα καθόλου να γράψω αυτή την ιστορία, δεν υπήρχε κάτι για να φοβηθώ. Ήταν απλά ένας τρόπος για να εκφραστώ όπως κάνω πάντα όταν γράφω και ομολογώ ότι αγαπώ πολύ αυτό το βιβλίο κι έχει ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μου.
8. Πιστεύετε ότι οι έρωτες στο γραφείο, μέσα σε ένα ανταγωνιστικό και έντονο περιβάλλον, είναι εφικτοί; Μπορούν δύο συνεργάτες να λειτουργήσουν σωστά επηρεασμένοι από το συναίσθημα αλλά και τον ανταγωνισμό, ενδεχομένως;
Είναι αλήθεια πως δεν είναι ότι καλύτερο να μπερδεύει κανείς τα προσωπικά με τα αισθηματικά. Ωστόσο, επειδή δεν επιλέγουμε επί της ουσίας ποιον θα ερωτευτούμε, εάν και εφόσον μιλάμε για συνειδητοποιημένους ανθρώπους που γνωρίζουν πρώτα απ’ όλα τον ίδιο τους τον εαυτό, νομίζω ότι μπορούν να διατηρήσουν μία ισορροπία. Σε κάποιες περιπτώσεις, είναι πιθανό να χρειαστεί κανείς να επιλέξει ανάλογα βέβαια το βάθος των συναισθημάτων, την ανταπόκριση αλλά και τις προτεραιότητες.
9. Μπορεί μια σχέση να γεννηθεί και να ανθίσει, όταν υπάρχει «θέση ισχύος» από τον ένα σύντροφο; Μπορούν να διατηρηθούν οι ισορροπίες;
Ναι, πιστεύω ότι μπορούν να διατηρηθούν οι ισορροπίες εφόσον ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά σέβεται πρωτίστως τον ίδιο του τον εαυτό και δεν έχει απώτερους σκοπούς ή δεν επιδιώκει να εκμεταλλευτεί καταστάσεις. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι όλα έχουν να κάνουν με τις προθέσεις. Αν μιλάμε για αγνά συναισθήματα είναι πιθανό μια σχέση να έχει μέλλον ακόμα και αν αυτή δημιουργηθεί σε επαγγελματικό χώρο.
10. Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο σας «Εκεί που χτυπάει η καρδιά» είναι αδύνατο να μην αναρωτηθεί εάν θα υπάρξει κάποιο spin-off. Υπάρχουν τέτοιες σκέψεις ή άλλα μελλοντικά σχέδια;
Το «Εκεί που χτυπά η καρδιά» έκανε ένα μεγάλο κύκλο ο οποίος με την έκδοση του πλέον ολοκληρώθηκε. Προς το παρόν δεν σκέφτομαι να γράψω κάτι άλλο σχετικά με αυτό. Προτιμώ να δημιουργήσω νέες ιστορίες και καινούριους ήρωες.
Ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη κουβέντα. Καλοτάξιδα τα νέα σας βιβλία!
Φωτογραφία εξωφύλλου by Bookia.
