14 Φεβρουαρίου, του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και οι απανταχού ερωτευμένοι έχουν την τιμητική τους. Ποιος όμως ήταν ο Άγιος Βαλεντίνος και γιατί συνδέθηκε το όνομά του με τον έρωτα; Ας κάνουμε μια μικρή, ιστορική αναδρομή και ας μάθουμε για τον αγαπημένο άγιο του έρωτα.
Ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν Ρωμαιοκαθολικός άγιος του 3ου αιώνα μ.Χ. και φέρεται να γεννήθηκε στο Τέρνι της Ιταλίας το 226 μ.Χ. Ήταν ιερέας στην Ρώμη, εξ ου και γνωστός ως «ο Άγιος Βαλεντίνος της Ρώμης», και βοηθούσε ερωτευμένα ζευγάρια να παντρευτούν, που ακολουθούσαν την χριστιανική πίστη και δεν μπορούσαν να πάρουν άδεια να παντρευτούν. Η πράξη αυτή θεωρούνταν έγκλημα την εποχή εκείνη και γι’αυτό φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, δια λιθοβολισμού, από τον οποίο επιβίωσε, και αργότερα αποκεφαλίστηκε. Μαρτύρησε στις 14 Φεβρουαρίου του 269 και το σώμα του θάφτηκε σε χριστιανικό κοιμητήριο, στην Βία Φλαμινία.
Εκτός από άγιος των ερωτευμένων, είναι και προστάτης των ατόμων με επιληψία και των μελισσοκόμων. Ο θρύλος λέει ότι ο Άγιος Βαλεντίνος, πριν τον θάνατό του, έγραψε ένα σημείωμα στην κόρη του πραίτορα Αστέριου, την οποία είχε θεραπεύσει από τύφλωση, υπογράφοντας ως «από τον Βαλεντίνο σου», και το οποίο θεωρείται ότι ενέπνευσε τα σημερινά μηνύματα. Επίσης μια πιθανή προέλευση της ευρείας χρήσης των καρδιών την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι η άποψη ότι ο άγιος έκοβε καρδιές από περγαμηνή και τις μοίραζε στα ζευγάρια «για να υπενθυμίσει τους όρκους και την αγάπη του Θεού».
Υπάρχουν δύο, τουλάχιστον, Άγιοι Βαλεντίνοι στην ρωμαιοκαθολική μαρτυρολογία. Ο Άγιος Βαλεντίνος της Ρώμης και ο Άγιος Βαλεντίνος του Τέρνι, των οποίων αναφορές για τις πράξεις του υπάρχουν σε όλα τα μοναστήρια της Ευρώπης, σύμφωνα με τον καθηγητή Τζακ Όρουκ. Υπάρχει και μια τρίτη αναφορά για τον άγιο και λέγεται ότι μαρτύρησε την ίδια ημέρα με έναν αριθμό συντρόφων του στη ρωμαϊκή επαρχία της Αφρικής. Ένας κοινός πυρήνας πραγματικών γεγονότων μπορεί απλά να στηρίζεται στις αναφορές των τριών αγίων και να αφορά ένα μόνο άτομο. Σύμφωνα με την επίσημη βιογραφία της Μητρόπολης του Τέρνι, ο Μητροπολίτης Βαλεντίνος γεννήθηκε και έζησε στην Ιντεράμνα (σημερινό Τέρνι). Ενώ βρισκόταν σε προσωρινή διαμονή στη Ρώμη φυλακίστηκε, βασανίστηκε και μαρτύρησε εκεί στις 14 Φεβρουαρίου 269. Ο άγιος εορτάζεται στο ρωμαιοκαθολικό και το λουθηρανικό ημερολόγιο στις 14 Φεβρουαρίου, ενώ στο ορθόδοξο στις 6 Ιουλίου. Η ορθόδοξη εκκλησία τιμά και την εορτή του ιερομάρτυρος Βαλεντίνου, Επισκόπου Ιντεράμνας, στις 30 Ιουλίου.
Το 1969, η Καθολική Εκκλησία αφαίρεσε το όνομά του από το «Γενικό Ρωμαϊκό Ημερολόγιο», αφήνοντας τον λειτουργικό του εορτασμό στα τοπικά ημερολόγια. Η Καθολική Εκκλησία συνεχίζει να τον αναγνωρίζει ως άγιο, αναφέροντάς τον στο Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο και επιτρέποντας τον εορτασμό του στις 14 Φεβρουαρίου, σε οποιοδήποτε μέρος με την προϋπόθεση ότι εκείνη η ημέρα δεν είναι αφιερωμένη σε κάποιο άλλο υποχρεωτικό εορτασμό. Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν εμφανίζεται στον πρώτο κατάλογο των Ρωμαίων μαρτύρων, την χρονογραφία του 354, ωστόσο βρίσκεται στο «Μαρτυρολόγιο του Ιερώνυμου», το οποίο συντάχθηκε μεταξύ 460 και 544 από παλαιότερες τοπικές πηγές. Η εορτή του Αγίου Βαλεντίνου της 14ης Φεβρουαρίου καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 496 από τον Πάπα Γελάσιο Α’, ο οποίος συμπεριέλαβε τον Βαλεντίνο μεταξύ όλων εκείνων «… των οποίων τα ονόματα είναι δίκαια σεβαστά μεταξύ των ανθρώπων, αλλά των οποίων οι πράξεις είναι γνωστές μόνο στον Θεό».
Υπάρχουν πολλές αναφορές και θρύλοι σχετικά με τον Άγιο Βαλεντίνο και οι περισσότεροι αποδίδονται στον Άγγλο ποιητή Τζέφρι Τσόσερ, κατά τον 14ο αιώνα, όταν ο εορτασμός του αγίου συνδέθηκε με τον έρωτα και την αφοσίωση.
Λείψανά του Αγίου Βαλεντίνου φυλάσσονταν στην εκκλησία του Αγίου Βαλεντίνου στη Ρώμη, η οποία ήταν σημαντικός τόπος προσκυνήματος τον Μεσαίωνα, έως ότου μεταφέρθηκαν στην εκκλησία της Σάντα Πρασέντε, κατά τη διάρκεια του ποντίφικα του Νικολάου Δ’. Το στολισμένα με λουλούδια κρανίο του εκτίθεται στη Βασιλική της Σάντα Μαρία ιν Κοσμεντίν της Ρώμης. Άλλα λείψανά – «ένα μικρό αγγείο χρωματισμένο με το αίμα του» – του βρίσκονται στην εκκλησία των Καρμελιτών της οδού Γουαϊφράιαρ στο Δουβλίνο της Ιρλανδία, μαζί με μια συνοδευτική επιστολή από τον καρδινάλιο Κάρλο Οντελσκάτσι. Ένα άλλο λείψανο βρέθηκε το 2003 στην Πράγα στην Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου στο Βισεχράντ. Μια ασημένια λειψανοθήκη που περιέχει ένα θραύσμα από το κρανίο του Αγίου Βαλεντίνου βρίσκεται στην ενοριακή εκκλησία της Κοίμησης της Αγίας Μαρίας στο Τσέλμνο της Πολωνίας. Λείψανα βρίσκονται επίσης στη Μυτιλήνη της Λέσβου, όπου το 1907 βρέθηκαν στον καθολικό ναό της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη Μυτιλήνη, όπου υπήρχε τότε αξιόλογη κοινότητα καθολικών, χωρίς να είναι γνωστή η ακριβής μεταφορά τους εκεί.
Οπότε, ερωτευμενάκια μου, σήμερα, του Αγίου Βαλεντίνου, είναι η ημέρα σας. Γιορτάστε με το ταίρι σας και ευχαριστήστε τον άγιο, που αψήφησε την ρωμαϊκή απαγόρευση και ένωσε τις καρδιές των ερωτευμένων,
Πηγή: https://en.wikipedia.org
