Written by 3:38 pm Reviews, Βιβλία, Ρομαντικό Μυθιστόρημα Views: 3

Βιβλιοπαρουσίαση: Η σειρά «Μουσική Βραδιά» (Οικογένεια Σμάιθι-Σμιθ) της Julia Quinn

Η συγγραφέας Julia Quinn πρωτοσυστήθηκε στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό με τη σειρά βιβλίων «Οικογένεια Μπρίτζερτον», που αποτελείται από οχτώ βιβλία, τα οποία κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Elxis τη διετία 2016-2018.

Οι φανατικοί αναγνώστες των Μπρίτζερτον γνωρίζουμε και την οικογένεια Σμάιθι-Σμιθ και τις… περιβόητες μουσικές βραδιές της, μιας και οι Μπρίτζερτον αναγκάζονται να παρευρεθούν πολλές φορές στο ετήσιο σουαρέ τους, όπου οι κόρες της οικογένειας… εκτελούν κυριολεκτικά διάσημα κλασικά κομμάτια. Κι επειδή στον χώρο της μουσικής δεν έχουν καμιά ελπίδα, η Julia Quinn αποφάσισε να τους δώσει την ευκαιρία να λάμψουν σε εκείνον της λογοτεχνίας. Έτσι, προέκυψε η τετραλογία που φέρει τον γενικό τίτλο «Μουσική βραδιά» και αποτελείται από τα εξής βιβλία: Η φιοριτούρα της καρδιάς, Το κρεσέντο της βασίλισσας, Το κλειδί της αρμονίας και Η σονάτα της ευτυχίας.

 

Η φιοριτούρα της καρδιάς

Η Ονόρια Σμάιθι-Σμιθ παίζει βιολί στο μουσικό κουαρτέτο, παρόλο που ξέρει πως ούτε η ίδια ούτε οι ξαδέλφες της έχουν ταλέντο. Όμως, δεν της κάνει καρδιά να αρνηθεί να συμμετάσχει στην οικογενειακή παράδοση. Ο Μάρκους Χόλροϊντ, δούκας του Τσάτερις, είναι ο καλύτερος φίλος του αδελφού της και έχοντας περάσει πολλές από τις σχολικές διακοπές και γιορτές του στο σπίτι των Σμάιθι-Σμιθ, τους νιώθει σαν οικογένειά του. Και τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Έτσι, όταν ο αδελφός της Ονόρια αναγκάζεται να φύγει εσπευσμένα από τη χώρα, ζητάει από εκείνον να την προσέχει. Κι ο Μάρκους, θέλοντας να τιμήσει την υπόσχεσή του στον φίλο του, αφοσιώνεται σ’ αυτόν τον σκοπό – χωρίς φυσικά να αναφέρει τίποτα στην ίδια.

Μια εκδρομή στην εξοχή και ένα ατύχημα του Μάρκους θα γίνουν η αφορμή ώστε οι δυο τους να έρθουν πιο κοντά, με την Ονόρια να αναλαμβάνει τον ρόλο της νοσοκόμας του ώσπου να αναρρώσει. Τότε, η κοπέλα βλέπει για πρώτη φορά την πιο ανθρώπινη πλευρά του και αρχίζει να νιώθει διαφορετικά για εκείνον. Όμως, ούτε αυτός μένει αδιάφορος απέναντί της. Και όταν η Ονόρια φεύγει ξανά για το Λονδίνο, ελπίζοντας να βρει σύζυγο στη διάρκεια της σεζόν, ο Μάρκους την ακολουθεί με σκοπό να τη διεκδικήσει…

Το στόρυ του βιβλίου βασίζεται στο κλασικό μοτίβο «αμετανόητος εργένης ερωτεύεται την αδελφή φίλου του, διχάζεται ανάμεσα στον έρωτά του για εκείνη και στο αίσθημα τιμής απέναντι στον φίλο του, αλλά τελικά ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Η πλοκή είναι επικεντρωμένη κυρίως στους δύο χαρακτήρες, χωρίς να δίνεται πολύς χώρος ή χρόνος σε όσους τους περιστοιχίζουν. Οι δυο τους περνούν πολύ χρόνο μαζί, χωρίς ανατροπές, εντάσεις και περιττά δράματα, με εξαίρεση την αρρώστια του Μάρκους. Δεν υπάρχει κάποιος ερωτικός αντίζηλος, ένα μακιαβελικό μυαλό που υφαίνει ύπουλα σχέδια για να χωρίσει το ζευγάρι ή κάποιος εχθρός που θέλει να καταστρέψει τον έναν από τους δύο, ούτε τα όποια κοινωνικά προσχήματα που θα δυσκόλευαν τις επαφές τους, αφού είναι οικογενειακοί φίλοι εδώ και χρόνια και βρίσκονται συχνά στον ίδιο χώρο. Όλα κυλάνε φυσιολογικά και αρκετά εύκολα, με τους ήρωες να περνάνε σιγά-σιγά από το στάδιο της αμιγούς εκτίμησης σε εκείνο του έρωτα, συνειδητοποιώντας πως τελικά είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον…

Το κρεσέντο της βασίλισσας

Η Ανν Γουίντερ, γκουβερνάντα της οικογένειας Πλέινσγουορθ, ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως θα ερχόταν η στιγμή που θα αντικαθιστούσε ένα μέλος του κουαρτέτου των Σμάιθι-Σμιθ και θα αναγκαζόταν να παίξει πιάνο μπροστά σε κοινό. Ούτε πως εκείνο το βράδυ θα αντίκριζε έναν άγνωστο άντρα να την παρατηρεί από τα παρασκήνια. Όμως, ούτε ο Ντάνιελ Σμάιθι-Σμιθ θα φανταζόταν πως, έπειτα από τρία χρόνια εξορίας, το πρώτο πρόσωπο που θα έβλεπε γυρνώντας στην Αγγλία θα ήταν εκείνο μιας πανέμορφης άγνωστης γυναίκας, που συμμετείχε στη μουσική βραδιά της οικογένειάς του.

Η έλξη ανάμεσα στους δυο τους είναι αναπόφευκτη και ισχυρή, τόσο που δεν μπορούν να συγκρατηθούν και ανταλλάσσουν το πρώτο τους φιλί πριν ανταλλάξουν τα ονόματά τους. Εκείνος είναι ένας λόρδος και εκείνη μια γκουβερνάντα, που κρύβει επιπλέον τα δικά της σκοτεινά μυστικά. Κάθε σχέση ανάμεσά τους φαντάζει αδύνατη, όμως ο Ντάνιελ μοιάζει αποφασισμένος να την πολιορκήσει. Άλλο τόσο όμως είναι και η Ανν αποφασισμένη να αντισταθεί στο συναίσθημα που νιώθει να φουντώνει μέσα της, αφού αρκεί μια σπίθα για να πάρουν φωτιά όσα προσπαθεί εδώ και χρόνια να προστατεύσει. Όμως, όταν ένας εχθρός από το παρελθόν εμφανιστεί ξανά στη ζωή της και επιχειρήσει να τη βλάψει, ο Ντάνιελ συνειδητοποιεί πως είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να τη σώσει, όχι μόνο από την απειλή που καραδοκεί μα και από τους πιο μύχιους φόβους της, ώστε να είναι μαζί για πάντα…

Στο βιβλίο αυτό σίγουρα υπάρχει περισσότερη δράση απ’ ό,τι στο πρώτο. Και εδώ η πλοκή εστιάζει κυρίως στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι, το οποίο συναντιέται με κάθε ευκαιρία, κάθε φορά που τα βλέμματα των άλλων δεν είναι στραμμένα επάνω του. Υποβόσκει ανάμεσά τους μια συνεχής ένταση, δραματικότητα και ένας υπόγειος ερωτισμός. Ταυτόχρονα όμως και σκοτεινά μυστικά, ένας επικίνδυνος εχθρός και το πρόβλημα της διαφορετικής κοινωνικής τάξης. Και οι δυο γνωρίζουν το χρέος τους κι αυτό που επιτάσσει η λογική, αλλά το πάθος τους αποδεικνύεται πιο ισχυρό. Όμως, επειδή η αληθινή αγάπη κάνει θαύματα, ο Ντάνιελ και η Άνν θα καταφέρουν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια και να βρουν επιτέλους την προσωπική λύτρωση και την πολυπόθητη ευτυχία…

Το κλειδί της αρμονίας

Η λαίδη Σάρα Πλέινσγουορθ κουβαλάει στις πλάτες της τρεις αποτυχημένες σεζόν στο Λονδίνο και στην ψυχή της ένα βαθύ μίσος για τις μουσικές βραδιές των Σμάιθι-Σμιθ, όπου αναγκάζεται να παίξει πιάνο, και για τον λόρδο Χιου Πρέντις, που έγινε η αιτία να ξεσπάσει σκάνδαλο στην οικογένειά της, με συνέπεια η ίδια να μείνει ανύπαντρη και ο αγαπημένος της ξάδελφος να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη χώρα. Όσο για εκείνον, έπειτα από μια μοιραία μονομαχία με τον άλλοτε φίλο του, Ντάνιελ Σμάιθι-Σμιθ, που τον άφησε με ένα σακατεμένο πόδι και με μια ένοχη συνείδηση, το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί είναι να βρίσκεται στον ίδιο χώρο με την εκρηκτική Σάρα και την εχθρική συμπεριφορά της απέναντί του.

Ο γάμος της Ονόρια και του Μάρκους θα γίνει η αφορμή ώστε οι δυο τους να περάσουν μια εβδομάδα στην εξοχική έπαυλη των Τσάτερις. Η μέλλουσα νύφη και αγαπημένη ξαδέλφη της Σάρας, μη γνωρίζοντας το μέγεθος της αντιπάθειας που τρέφει εκείνη για τον Χιου, θα της ζητήσει να κρατήσει συντροφιά. Κι εκείνη, για χάρη της Ονόρια, αναγκάζεται να δεχτεί και ετοιμάζεται να υπομείνει μια μαρτυρική εβδομάδα. Γνωρίζοντας όμως καλύτερα τον Χιου, συνειδητοποιεί πως δεν είναι το τέρας που είχε στο μυαλό της, αλλά ένας ευαίσθητος, πληγωμένος, μορφωμένος και πανέξυπνος άντρας – που επιπλέον φιλάει υπέροχα! Και εκείνος συνειδητοποιεί πως πίσω από το ρηχό, σνομπ και εχθρικό προσωπείο της Σάρας κρύβεται μια ευαίσθητη καρδιά γεμάτη αγάπη κι έγνοια για την οικογένειά της, αλλά και μια έντονη επιθυμία να αγαπηθεί η ίδια. Ο Χιου νιώθει πως για πρώτη φορά στη ζωή του έχει χάσει τον έλεγχο των σκέψεών του και η Σάρα πως για πρώτη φορά στη ζωή της έχει χάσει τα λόγια της…

Αυτό το ζευγάρι είναι το πιο ενδιαφέρον και ιντριγκαδόρικο της τετραλογίας. Εκείνη έχει υιοθετήσει την επιθετικότητα ως μέσο άμυνας, προκειμένου να κρύβει τα πληγωμένα και μπερδεμένα της αισθήματα· εκείνος ένα προσωπείο κυνικότητας και πικρίας, σκεπτόμενος πως ποτέ ξανά δεν θα είναι ένας άντρας ολοκληρωμένος, πως δεν θα μπορέσει να ιππεύσει ή να διεκδικήσει και να σαγηνεύσει μια γυναίκα. Είναι από τις ελάχιστες φορές που ο πρωταγωνιστής μιας ανάλογης ιστορίας απέχει από το πρότυπο του τέλειου -σύμφωνα με τις κοινωνικές επιταγές- άντρα κι έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που σκιαγραφείται ο χαρακτήρας του, όπως και η συναναστροφή του με όσους βρίσκονται γύρω του. Αναμφίβολα, ο Χιου είναι ένας γοητευτικός, πανέξυπνος και ενδιαφέρων άντρας, που οποιαδήποτε γυναίκα θα ήθελε στο πλάι της. Και θα το κατανοήσει κι ο ίδιος χάρη στη Σάρα, η οποία θα του αποδείξει πως η αληθινή αγάπη αδιαφορεί για τα στερεότυπα και εστιάζει στην εσωτερική ομορφιά της ψυχής. Από ορκισμένοι εχθροί, οι δυο τους θα καταλήξουν αγαπημένο ζευγάρι, επιβεβαιώνοντας πως τα αρχικά φαινόμενα απατούν, αλλά και πως τελικά τα ετερώνυμα έλκονται…

Η σονάτα της ευτυχίας

Η Άιρις Σμάιθι-Σμιθ, η τσελίστρια του κουαρτέτου, διαθέτει έξυπνο πνεύμα και κοφτερό χιούμορ, όμως η άχρωμη εμφάνισή της και ο πράος χαρακτήρας της την κάνουν να περνά συνήθως απαρατήρητη. Η προσγειωμένη κοπέλα δεν πείθεται από το ξαφνικό ενδιαφέρον του σερ Ρίτσαρντ Κένγουορθι απέναντί της και αντιμετωπίζει με καχυποψία το φλερτ του. Και το ένστικτό της αποδεικνύεται τελικά σωστό. Γιατί ο Ρίτσαρντ χρειάζεται επειγόντως μια σύζυγο και θεωρεί την Άιρις ιδανική υποψήφια, μιας και δεν είναι μια κοπέλα που οι άντρες σπεύδουν να φλερτάρουν και πιστεύει πως θα δεχτεί αμέσως την πρότασή του. Όμως εκείνη του ζητά χρόνο – κάτι που δεν διαθέτει. Έτσι, βάζει ένα ύπουλο σχέδιο σε εφαρμογή.

Όταν η Άιρις και ο Ρίτσαρντ πιάνονται επ’ αυτοφώρω να φιλιούνται, ο γάμος αποδεικνύεται μονόδρομος. Με συνοπτικές διαδικασίες, η νεαρή κοπέλα βρίσκεται παντρεμένη με έναν ουσιαστικά άγνωστό της άντρα, τον οποίο ακολουθεί στο νέο της σπίτι, μακριά από την οικογένεια και το γνώριμο περιβάλλον της. Πάντα πρακτική, η Άιρις αποφασίζει να αποδεχτεί την κατάσταση και να κάνει τον γάμο της να πετύχει. Αυτό που δεν φαντάζεται όμως είναι ότι ο σύζυγός της δεν έχει κανέναν σκοπό να ολοκληρώσει τον γάμο τους, παραμένοντας αποστασιοποιημένος και κρατώντας ένα μεγάλο μυστικό από εκείνη: τον πραγματικό λόγο που την παντρεύτηκε. Και παρόλο που ο Ρίτσαρντ βασανίζεται από τύψεις για τη συμπεριφορά του, καθώς και από έναν ολοένα αυξανόμενο πόθο για τη γυναίκα του, αποφασίζει να μην παρεκκλίνει από το αρχικό σχέδιό του. Όταν όμως η αλήθεια έρθει τελικά στο φως, θα αναγκαστεί να αναθεωρήσει, ώστε να μη χάσει για πάντα το πολυτιμότερο πράγμα για εκείνον: την αγάπη της Άιρις…

Η συγκεκριμένη ιστορία είναι και η πιο περίπλοκη της σειράς, αφού διαφέρει από τις υπόλοιπες σε ένα βασικό της σημείο: τη συμπεριφορά του πρωταγωνιστή. Ο Ρίτσαρντ εκμεταλλεύεται και εκθέτει ένα αθώο κορίτσι για να πετύχει τον σκοπό του, χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα, χωρίς να υπολογίσει τα αισθήματα και τις επιθυμίες εκείνης. Είναι λοιπόν κάθε άλλο παρά τζέντλεμαν και θα πρέπει να παλέψει για να αποδείξει τόσο στην Άιρις όσο και στους αναγνώστες ότι δεν είναι κακός, ανάλγητος και αδίστακτος, αλλά ένας άνθρωπος αναγκασμένος να κάνει όσα κάνει, κυριευμένος από τύψεις και από τη γνώση ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να κερδίσει την ευτυχία, αφού εξαπατά κατ’ εξακολούθηση τη γυναίκα που θα μπορούσε να του την προσφέρει. Θα χρειαστεί να μεσολαβήσουν αρκετά γεγονότα μέχρι το ευτυχισμένο τέλος τους, όπου ο Ρίτσαρντ θα συνειδητοποιήσει επιτέλους πως η αποδοχή και η ειλικρίνεια απέναντι σε εκείνους που αγαπά είναι και το κλειδί για την προσωπική του ελευθερία…

 

Η Julia Quinn έχει ένα ιδιαίτερο ύφος γραφής, το οποίο αναγνωρίζουν εύκολα οι συστηματικοί αναγνώστες της. Συνεπώς, και σε αυτή τη σειρά βιβλίων συναντούμε αρκετά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν γενικά το γράψιμό της.

Η πλοκή των ιστοριών της είναι σε γενικές γραμμές εύπεπτη και ευχάριστη, χωρίς ιδιαίτερες δραματουργικές εξάρσεις. Αγαπά να γράφει για πολυμελείς οικογένειες, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο πόσο δεμένα είναι τα μέλη μεταξύ τους, έτοιμα πάντα να συμπαρασταθούν, να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον ή να μοιραστούν εξομολογήσεις, όνειρα, ερωτικά σκιρτήματα, χαρές, λύπες ή απλώς τα κουτσομπολιά μιας κοσμικής βραδιάς. Δίνει έμφαση στους δεσμούς -οικογενειακούς, ερωτικούς ή φιλικούς- και τις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα και την καθημερινή ρουτίνα της εποχής όπου διαδραματίζεται η ιστορία της, χωρίς να ενδιαφέρεται τόσο για τα ιστορικά κοινωνικά γεγονότα της εποχής. Οι χαρακτήρες της είναι πνευματώδεις, καλόκαρδοι, παθιασμένοι, με εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ, έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να μπλεχτούν σε περιπέτειες, ανθρώπινοι και ρεαλιστικοί – τόσο, που νιώθεις πως αναπνέουν. Τα ψυχογραφήματά τους συνήθως δεν είναι βαθιά, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να δείχνουν περισσότερο επιφανειακοί απ’ ό,τι είναι, όμως έτσι εντάσσονται πιο αρμονικά στο γενικότερο ύφος του εκάστοτε βιβλίου, που επίσης ακολουθεί αυτό το μοτίβο.

Το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης εστιάζει στους δύο πρωταγωνιστές της κάθε ιστορίας και το πώς εξελίσσεται η σχέση τους, με όλους τους υπόλοιπους ήρωες να έχουν ξεκάθαρα δευτερεύοντα ρόλο· αν και πολλές φορές καθοριστικό για την εξέλιξη των γεγονότων. Και παρόλο που το συναίσθημα ανάμεσα στο ζευγάρι αναπτύσσεται γοργά και η χημεία ανάμεσά τους είναι ολοφάνερη, οι ερωτικές σκηνές δεν είναι ούτε τόσες πολλές ούτε τόσο καυτές συγκριτικά με άλλα βιβλία του συγκεκριμένου είδους, όπου οι σελίδες παίρνουν κυριολεκτικά φωτιά. Εδώ είναι πιο γλυκές, πιο ήπιες, και στην ουσία επικυρώνουν το δέσιμο του ζευγαριού. Το σμίξιμό τους είναι τα προεόρτια για το επικείμενο «κι έζησαν αυτοί καλά…». Επίσης, πολλές φορές τα βιβλία διαθέτουν πρόλογο και επίλογο, που μπορεί να απέχουν χρονικά από τα γεγονότα της κυρίως αφήγησης.

Οι ήρωες της Julia Quinn συνηθίζουν να… βολτάρουν από το ένα βιβλίο στο άλλο -ειδικά όταν πρόκειται για χορούς, γάμους και μαζώξεις- κι έτσι πολλές φορές τα μέλη μιας οικογένειας εμφανίζονται σε όλα τα βιβλία της σειράς (χαρακτηριστικό παράδειγμα η οικογένεια Μπρίτζερτον, αλλά και οι Μπέβελστοκ και οι Σμάιθι-Σμιθ). Στη «Μουσική βραδιά» συναντούμε τα αδέλφια Κόλιν και Γκρέγκορι Μπρίτζερτον, τον Ουίνστον Μπέβελστοκ και την τρομερή λαίδη Ντάνμπερι, και η αίσθηση κάθε φορά είναι σαν να βρίσκεσαι ξανά με έναν παλιό και αγαπημένο φίλο, που χαίρεσαι να μαθαίνεις νέα του και να βλέπεις πως είναι καλά!

 

* Τα βιβλία της Julia Quinn κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Elxis.

https://www.dioptra.gr/suggrafeas/julia-quinn/

Visited 3 times, 1 visit(s) today
Close