Το Χάλοουιν ήρθε ξανά και ας γιορτάσουμε και φέτος το «Τέλος του Καλοκαιριού». Όχι, δεν θα μαζέψουμε την σοδειά μας και δεν θα βάλουμε στον στάβλο το κοπάδι μας, αλλά θα διασκεδάσουμε, αποχαιρετώντας το καλοκαίρι, όπως έκαναν οι Κέλτικοι λαοί την 31η Οκτωβρίου, πριν την ημέρα των Αγίων Πάντων. Την ημέρα των Αγίων Πάντων τιμάμαι όλους τους αγίου, αλλά και τους νεκρούς προγόνους μας. Συνειρμικά, το τέλος του καλοκαιριού και η αρχή του χειμώνα συμβολίζουν το τέλος της ζωής και την μετάβαση στον θάνατο, γι’αυτό και η τελευταία μέρα του Οκτωβρίου ήταν η γιορτή των νεκρών, όπου οι ψυχές επέστρεφαν στην γη προκαλώντας αναστάτωση. Και ποιός ο καλλίτερος τρόπος να γιορτάσουμε το Χάλουουιν παρά με τρέλα και πρωτοτυπία. Ας δούμε κάποια εορταστικά έθιμα, που τηρούνται ανά τον κόσμο.
Ιρλανδία
Κι εδώ ξεκίνησαν όλα! Οι Ιρλανδοί τηρούν φανατικά το έθιμο, ανάβοντας μεγάλες φωτιές, αλλά και με «αποκριάτικα» κουστούμια, που αναπαριστούν τον κόσμο των νεκρών και του φανταστικού. Φορούν κοστούμια σκελετών, φαντασμάτων και μαγισσών, υποδυόμενοι τις ψυχές των νεκρών, λαμβάνοντας προσφορές για λογαριασμό τους, γυρίζουν στις γειτονιές και απαιτούν κέρασμα από τους ζωντανούς. Σε περίπτωση όμως που οι άνθρωποι δεν ανοίξουν την πόρτα τους και δεν δώσουν κέρασμα, τούς απειλούν ότι θα κάνουν «ζαβολιές». Και έτσι γεννήθηκε το γνωστό «trick or treat».
Και όπου γιορτή δεν θα μπορούσε να λείπει και το φαγητό. Παραδοσιακά οι Ιρλανδοί φτιάχνουν ένα είδος σταφιδόψωμου, γνωστό και ως μπρακ, και το γεμίζουν με διάφορα αντικείμενα -όπως δαχτυλίδια-, που φανερώνει το μέλλον αυτού που το καταναλώνει, π.χ. γάμος.
Τέλος, μέσα σε όλα τα έθιμα, έχουν και το «Punkie Night», όπου φτιάχνουν κάποιο είδους φαναράκι από γογγύλια και γυρνάνε την νύχτα τραγουδώντας ένα παραδοσιακό τραγούδι. Το έθιμο συνδέεται με τον μύθο του τσιγκούνη Τζακ, ενός κλέφτη που φέρεται να καταδικάστηκε από τον Σατανά να περιπλανιέται στην γη με μόνο ένα κουφωμένο γογγύλι και ένα κερί μέσα, για να φωτίσει το δρόμο του και αυτό με την σειρά του προέρχεται από τον μύθο του «will-o-wisps», όπου φωτισμένα φαντάσματα φαίνονται να αιωρούνται πάνω από τους βάλτους.
Η.Π.Α.
Οι Αμερικανοί το «Punkie Night» το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο και έχουμε τον γνωστό πλέον «Jack-o-lanterns», το φανάρι του τσιγκούνη Τζάκ, αλλά φτιαγμένο από μια μεγάλη κολοκύθα. Το εσωτερικό της κολοκύθας χρησιμοποιείται για να φτιάξουν παραδοσιακή κολοκυθόπιτα ή κολοκυθόσουπα.
Φυσικά, υπάρχει κι εκεί το έθιμο του «trick or treat», αλλά επιπλέον οι Αμερικανοί έχουν και διάφορα παιχνίδια όπως το κυνήγι του θησαυρού και τα μήλα στο νερό, όπου τα παιδιά προσπαθούν να τα πιάσουν με το στόμα τους.
Βέλγιο
Οι Βέλγοι έχουν ως έθιμο να ανάβουν κεριά, εις μνήμη των νεκρών προγόνων τους και ειδικά εκείνη την ημέρα προσπαθούν να αποφύγουν τις μαύρες γάτες, ούτε να τις δουν, ούτε και να μπουν στα σπίτια τους, καθώς θεωρούνται γρουσούζικες.
Γερμανία
Οι Γερμανοί γιορτάζουν την ημέρα των Αγίων Πάντων, που κρατάει μια ολόκληρη εβδομάδα (σαν να μού φαίνεται ότι ψάχνουν ευκαιρία για να γιορτάσουν και να πιούν) από τις 31 Οκτωβρίου μέχρι τις 8 Νοεμβρίου. Περνούν βεβαίως πολλές ώρες στις εκκλησίες προσευχόμενοι για τους νεκρούς και επισκέπτονται τους τάφους των συγγενών τους. Επίσης, ένα άλλο ιδιαίτερο έθιμο που έχουν είναι να κρύβουν τα μαχαίρια από τα σπίτια τους, ώστε να προστατεύσουν τα πνεύματα των προγόνων τους, που θα επισκεφτούν το σπίτι τους.
Αυστρία
Οι Αυστριακοί φτιάχνουν ένα παραδοσιακό ψωμί που το αφήνουν με νερό και ένα φαναράκι στο τραπέζι, ώστε να τραφούν οι ψυχές των νεκρών που θα τούς επισκεφτούν. Βασικά η έννοια του ψωμιού ή φαγητού για τις ψυχές είναι ένα παραδοσιακό έθιμο ανά τον κόσμο και λέγεται «ψωμί για τις ψυχές». Το ψωμί ή κέικ συχνά γεμίζεται με μπαχάρι, μοσχοκάρυδο, κανέλα ή τζίντζερ και σταφίδες. Στις Φιλιππίνες το έθιμο λέγεται «Pangangaluwa» (Πανγκανγκαλούα) και στην Πορτογαλία «Pão-por-Deus» (ψωμί για τον θεό).
Κίνα
Στην Κίνα ονομάζουν το Χάλοουιν «Teng Chieh» (Τανγκ Τσιέ) και παραδοσιακά αφήνουν και αυτοί φαγητό και νερό δίπλα από τις φωτογραφίες των αγαπημένων τους που έφυγαν από αυτόν τον κόσμο. Στους βουδιστικούς ναού φτιάχνουν χάρτινες βάρκες και τις καίνε όλη την νύχτα, ενώ έχουν αναμμένα φαναράκια σε όλη την χώρα, ώστε τα πνεύματα των νεκρών να βρουν τον δρόμο για το σπίτι τους.
Μεξικό
Καμμιά χώρα δεν γιορτάζει το Χάλοουιν όπως το Μεξικό. Οι Μεξικανοί γιορτάζουν την «Dia de los Muertos», την «Ημέρα των Νεκρών» από την 31η Οκτωβρίου έως την 2α Νοεμβρίου, περίοδος η οποία συμπίπτει με την ολοκλήρωση του ετήσιου κύκλου της καλλιέργειας καλαμποκιού. Τις ημέρες αυτές γιορτάζουν τις ημέρες των ψυχών και θυμούνται τις ζωές των νεκρών αγαπημένων τους. Υπάρχουν μεγάλα οικογενειακά γλέντια, γλυκά και δώρα σε σχήμα κρανίου, παρελάσεις ανθρώπων ντυμένων σαν καλικάντζαροι και σκελετοί, μουσική Μαριάτσι, τραγούδια, χορός και πολλή τεκίλα. Γενικώς, η Ημέρα των Νεκρών γιορτάζεται σε πολλές κεντρικές και νότιες περιοχές της αμερικανικής ηπείρου, όπως την Γουατεμάλα, Νικαράγουα, Ονδούρα και το Ελ Σαλβαδόρ. Από το 2008, οι παραδόσεις της «Ημέρας των Νεκρών» έχουν εγγραφεί στον αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Πηγές:
https://englishlive.ef.com/en/blog
