Με το τέλος και του πέμπτου επεισοδίου της όγδοης σεζόν του Game of Thrones τα σχόλια που κυριάρχησαν αφορούσαν το τέλος της Σέρσεϊ και του Τζέιμι και το κατά πόσο τρελάθηκε η Νταινέρυς. Οι δικές μου σκέψεις, σχετικά με αυτά τα γεγονότα, είναι οι εξής:
Πρώτον: Οι φαν της σειράς, ανά τον κόσμο, κλαίνε και οδύρονται ότι το τέλος της Σέρσεϊ ήταν «άκυρο», χωρίς ένταση, χωρίς μια μάχη για χάρη της, ενώ οι περισσότεροι θα ήθελαν να καεί από τον Ντρόγκον. Εγώ διαφωνώ, κάθετα. Το γεγονός ότι εκατομμύρια θεατές στον κόσμο δεν προέβλεψαν – ούτε ένας – αυτό το τέλος, εάν δεν είναι αυτό επιτυχία τότε τι είναι; Ακόμα και εάν οι παραγωγοί-σεναριογράφοι επέλεγαν να δώσουν ένα άλλο τέλος, πάλι θα είχαμε διαφωνίες ως προς το «σωστό» τέλος και πάλι οι φαν θα «τσακώνονταν» μεταξύ τους, εάν θα έπρεπε να πάει από το σπαθί του Τζέιμι, από το σπαθί της Άρυα ή από τον Ντρόγκον.
Αυτό ισχύει και για τον θάνατο του Τζέιμι, που έγινε ξαφνικά καλός, και κάποιοι φαν στενοχωριούνταν για το τέλος του και ότι θα έπρεπε να επιβιώσει, ξεχνώντας όλα του τα «κατορθώματα» στην σειρά. Ευτυχώς που μας τα θύμισε ο ίδιος στο προηγούμενο επεισόδιο και σε αυτό μας έδειξε και μας απέδειξε ότι δεν τον νοιάζει τίποτα και κανένας, ούτε αθώοι άνθρωποι, ούτε παιδιά, παρά μόνο η αγαπημένη του Σέρσεϊ. Έτσι, για να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.
Θεωρώ το τέλος και των δύο τους είναι συμβολικό. Η Σέρσεϊ (εκτός από τα παιδιά της) αγαπούσε μόνο τον Τζέιμι και ο Τζέιμι επίσης το ίδιο. Αγαπούσε μόνο την Σέρσεϊ και τα παιδιά τους και όλες του οι πράξεις είχαν σαν σκοπό να ευνοήσουν τους Λάνιστερ και τα τέκνα του. Ήταν δίδυμα αδέλφια και όπως ήρθαν, έφυγαν από την ζωή. Αγκαλιά, μαζί. Τέλος, αυτό το βασίλειο, που τόσο θέλησε η Σέρσεϊ και έκανε τα πάντα να αποκτήσει, έπεσε στο κεφάλι της και την πλάκωσε, στέλνοντάς της στον τάφο. ΦΟΒΕΡΟ τέλος!
Η Ντάνυ, τώρα, χαρακτηρίζεται από όλους ως «τρελή» και κόρη του πατέρα της, επειδή έκαψε το Κινγκς Λάντινγκ. Λοιπόν, ούτε τρελή είναι και καμμία σχέση δεν έχει με τον πατέρα της. Οι παραγωγοί απεφάσισαν, ξαφνικά στο τέλος, να «αποδομήσουν» – ηλίθια – τον χαρακτήρα της, μπας και ο λαπάς Τζον ξυπνήσει – τάχα με τις θηριωδίες της Ντάνυ – και διεκδικήσει τον θρόνο… έναν θρόνο που δεν θέλει και δεν βαρέθηκε να μας το λέει. Ένας άνθρωπος που χάνει τόσο πολλά, σε έναν τόσο μεγάλο αγώνα, που φτάνει κοντά στον θάνατο, όταν του «γυρίσει το μάτι» λίγα πράγματα σκέφτεται, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι και τρελός. Και εάν δεχτούμε κάτι τέτοιο τότε τι να πούμε και για τους Λάνιστερ και τον «κόκκινο γάμο»;
Η Νταινέρυς έχει θυσιάσει για τον «σιδερένιο θρόνο» πάρα πολλά. Αρχικά πουλήθηκε, σαν σκλάβα, από τον αδελφό της, στους Ντοθράκι για να κάνουν συμμαχία. Στην συνέχεια έχασε αδελφό (δικαίως), άντρα και παιδί, έγινε σκλάβα των Ντοθράκι, κόντεψε να χάσει την ζωή της και πάλεψε με ζωντανούς και πεθαμένους για να κατακτήσει αυτόν τον θρόνο, που άνηκε γενιές στην οικογένειά της. Δεν γνώριζε για άλλον απόγονο Ταργκάρυεν και δεν επέλεξε να αγαπήσει τον Τζον. Την βλέπουμε να περνάει τόσα χρόνια, με τόση προσπάθεια, νομίζοντας ότι ο θρόνος της ανήκει, για να καταλήξει μπροστά στην πόρτα του Κινγκς Λάντινγκ και να διαπιστώσει ότι όλοι, όσοι αγαπούσε και εμπιστευόταν, την πρόδωσαν (Βάρυς, Τύριον και Τζον) και θα πρέπει να συγκρατηθεί, να το «παίξει» για άλλη μια φορά καλή και να μην ισοπεδώσει την πόλη;
Το Κινγκς Λάντινγκ, από την άλλη, ξέρουμε – από τις προηγούμενες σεζόν – ότι δεν είναι και μια πόλη υπόδειγμα. Αυτή η πόλη που ζητούσε το κεφάλι του Νεντ Σταρκ. Αυτή η πόλη που «όπου φυσάει ο άνεμος πάει». Φυσικά και μέσα στον πληθυσμό υπήρχαν άμαχοι, φυσικά και υπήρχαν αθώοι και παιδιά, αλλά όλοι αυτοί δεν έπρεπε να βρίσκονται μέσα στις πύλες, αλλά έξω. Τρελή, για τα σίδερα, ήταν η Σέρσεϊ, που απεφάσισε να τους «θυσιάσει» για να μισήσουν την Ντάνυ και τους έβαλε μέσα. Τρελή ήταν η Σέρσεϊ και όλοι οι οπαδοί και υποστηρικτές της, που δεν αμφισβήτησαν ποτέ τις αποφάσεις της και άνοιξαν τις πύλες για να «σώσουν» τάχα τους αμάχους από την εισβολή, ενώ ήξερα τον λόγο που δόθηκε η διαταγή.
Από την άλλη, πάνω σε έναν δράκο, χωρίς να μπορείς καλα-καλά να δεις τι γίνεται από κάτω, δεν σημαίνει ότι έχεις σκοπό να κάψεις άμαχο πληθυσμό ή τουλάχιστον σε τέτοιο μέγεθος. Το μόνο που ήταν σίγουρο ήταν ότι είχε σκοπό να σφαγιάσει τους στρατιώτες, ακόμα κι αν παραδίνονταν. Είχε σκοπό να ισοπεδώσει το Κινγκς Λάντινγκ και όλα όσα πρέσβευε και συμβόλιζε. Είχε σκοπό να καταστρέψει τον «σιδερένιο θρόνο», που για χάρη του θυσιάστηκαν τόσοι πολλοί.
Οι παραγωγοί τώρα είναι μια πικρή ιστορία, ειδικά αφού ανέλαβαν και το σενάριο της σειράς. Ο ίδιος ο Μάρτιν είπε ότι η σειρά, άνετα, θα μπορούσε να έχει μια σεζόν ακόμα, γιατί τα γεγονότα είναι πολλά. Αλλά αυτοί προσπάθησαν να συνοψίσουν όλα αυτά τα γεγονότα σε έξι μικρά – όπως φάνηκε – επεισόδια, ενώ θα μπορούσαν να τα κάνουν 8 ή και 10 ή μεγαλύτερα σε διάρκεια, με πιο εντυπωσιακές μάχες και με περισσότερες λεπτομέρειες.
Αυτός ο κύκλος αυτό ήταν που μου άφησε… Βιασύνη και προχειρότητα!
[yasr_overall_rating]
