«Ο Χορός των Δράκων» είναι μια συμβολική και καλλιτεχνική, μπορούμε να πούμε, αναφορά στον εμφύλιο πόλεμο των Ταργκάρυεν, που έπληξε τα «Επτά Βασίλεια» και σχεδόν κατέστρεψε τον οίκο τους. Ο εμφύλιο ξεκίνησε το 129 AC και διήρκησε δύο χρόνια.
Aegon Targaryen and sister-wives Rhaenys and Visenya
Όταν αναφερόμαστε στον χρόνο των γεγονότων εννοούμε πριν ή μετά τον «Πόλεμο της Κατάκτησης» (War of Conquest) ή τον «Πόλεμο των Ταργκάρυεν» (Targaryen Conquest) στον οποίο πόλεμο ο οίκος των Ταργκάρυεν, έναν αιώνα περίπου μετά την καταστροφή της Βαλύρια, κατέκτησε τα έξι από τα επτά βασίλεια και ανέβηκε στον σιδερένιο θρόνο (Iron Throne). Ο Πόλεμος της Κατάκτησης έγινε τριακόσια χρόνια πριν τον πόλεμο των «Πέντε Βασιλιάδων», δηλαδή των γεγονότων που βλέπουμε στην σειρά. «Ο Χορός των Δράκων» συνέβη 170 χρόνια πριν από τον «Πόλεμο των Πέντε Βασιλιάδων».
Rhaenyra Targaryen
Μετά τον θάνατο του βασιλιά Βισέρυς του Α’ (Viserys I), η πρωτότοκη κόρη του Ραινύρα (Rhaenyra), παιδί από την πρώτη του σύζυγο Έιμα Άρρυν (Aemma Arryn) και ο γιός του Αίγκον ο Β’ (Aegon II) πρωτότοκος γιός της δεύτερης γυναίκας του Άλισεντ Χάιταουερ (Alicent Hightower) διεκδίκησαν τον θρόνο. Σύμφωνα με τους Νόμους των Άνταλς (Andals), ο λαός που κυριάρχησε στα βασίλεια, μετά τους «Πρώτους Ανθρώπους (First Men), ο αρσενικός διάδοχος έρχεται πρώτος στην διαδοχή από μια πρωτότοκη κόρη και ως τότε το βασίλειο δεν είχε ποτέ γυναίκα ηγεμόνα.
Οι Ταργκάρυεν όμως δεν ήταν ένας οίκος που ακολουθούσε, γενικώς, τους νόμους και η Ραινύρα θεωρούσε ότι αυτή θα γίνει βασίλισσα. Ο Αίγκον ο Β΄, φυσικά, είχε διαφορετική άποψη και αμέσως μετά τον θάνατο του βασιλιά επαναστάτησε και κατάφερε να κατακτήσει το Κινγκς Λάντινγκ (King’s Landing) και τον σιδερένιο θρόνο. Η πριγκίπισσα Ραινύρα, με βάση της το Ντάγκονστοουν (Dragonstone), την έδρα του οίκο των Ταργκάρυεν, έχρισε τον εαυτό της βασίλισσα και τον Αίγκον προδότη και κήρυξε πόλεμο εναντίον του.
Η Ραινύρα όμως, παρ’ ό,τι γυναίκα, δεν είχε ουτοπικές βλέψεις προς την διαδοχή. Ο βασιλιάς Βισέρυς από την πρώτη του γυναίκα είχε τρία παιδιά, αλλά μόνο η Ραινύρα επέζησε. Αφού ο βασιλιάς δεν είχε άλλους διαδόχους, στράφηκε προς την κόρη του και την ανάθρεψε ως διάδοχό του από μικρή ηλικία. Η Ραινύρα έπαιρνε μέρος στα κλειστά συμβούλια του μικρού συμβουλίου (small council), με τους έμπιστους συμβούλους του βασιλιά και ανακατευόταν στις υποθέσεις του κράτους. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του Έιμα, ο βασιλιάς έχρισε την Ραινύρα διάδοχό του και η ίδια απέκτησε οπαδούς και επιρροή. Ο βασιλιάς όμως ξαναπαντρεύτηκε και αυτή τη φορά απέκτησε 4 παιδιά με την δεύτερη σύζυγο. Τους Αίγκον (Aegon), Χελαίνα (Helaena), Αίμοντ (Aemond) και Νταίρον (Daeron).
Laenor Velaryon
Στον πόλεμο που ακολούθησε οι αντίπαλοι αναφέρονταν ως «Οι Πράσινοι» και «Οι Μαύροι», με τους πράσινους να είναι η πλευρά του Αίγκον και τους μαύρους της Ραινύρα. Η ονομασία αυτή ξεκίνησε τυχαία, καθώς στην 5η επέτειο του γάμου του βασιλιά Βισέρυς με την Άλισεντ η βασίλισσα εμφανίστηκε φορώντας πράσινα και Ραινύρα μαύρα και κόκκινα, που ήταν και τα χρώματα των Ταργκάρυεν.
Η θέση της Ραινύρα στην διαδοχή εδραιώθηκε όταν παντρεύτηκε τον Σερ Λαίνορ Βελάριον (Laenor Velaryon), που ήταν γιός της πριγκίπισσας Ραίνυς Ταργκάρυεν (Rhaenys). Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά, τους Τζάκαιρυς (Jacaerys), Λούσερυς (Lucerys) και Τζόφρυ (Joffrey) Βελάριον. Ο Βελάριον δολοφονήθηκε και η Ραινύρα παντρεύτηκε τον θείο της Νταίμον Ταργκάρυεν (Daemon) και μαζί του απέκτησε τους Αίγκον και Βισέρυς. Φυσικά, κάθε πόλεμος έχει αιτία ή τον έρωτα ή τα λεφτά και αυτός δεν αποτελεί εξαίρεση. Η Ραινύρα είχε δεσμό με τον Σερ Κριστον Κόουλ (Criston Cole), τον αρχηγό της βασιλικής φρουράς και, όταν αυτή παντρεύτηκε τον Σερ Λαίνορ, ο Σερ Κρίστον έπεισε τον Αιγκον να διεκδικήσει τον θρόνο, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Jaehaera & Jaehaerys Targaryen
Με τον θάνατο του βασιλιά Βισέρυς η βασίλισσα Άλισεντ και ο αρχηγός της βασιλικής φρουράς Κρίστον Κόουλ, συγκάλεσα το μικρό συμβούλιο για να συζητήσουν για την διαδοχή. Η Ραινύρα, λόγω της αντιπάθειάς της με την βασίλισσα, κατοικούσε στο Ντράγκονστουον και δεν ειδοποιήθηκε. Στο συμβούλιο ο Σερ Όττο Χάιταουερ (Otto Hightower), το δεξί χέρι του βασιλιά, πρότεινε να στεφθεί βασιλιάς ο Αίγκον ο Β’, ο γιός της Άλισεντ, ενώ ο πλοίαρχος του στόλου Λύμαν Μπίσμπερι (Lyman Beesbury) πρότεινε την Ραινύρα. Στο συμβούλιο αυτό υπήρξαν εκατέρωθεν αμφισβητήσεις σχετικά με τους δύο διαδόχους με την κυρίαρχη άποψη ότι ο αρσενικός διάδοχος έρχεται πρώτος στην διαδοχή, αλλά και με την στέψη της Ραινύρα οι απόγονοι της βασίλισσας Άλισεντ θα κινδύνευαν. Ο Σερ Λύμαν Μπίσμπερι κατηγόρησε την βασίλισσα ότι προσπαθούσε να κλέψει το στέμμα και ο αρχηγός της φρουράς τον σκότωσε. Αυτός ήταν και το πρώτο θύμα του εμφυλίου που θα ξεσπούσε αμέσως μετά. Ο Αίγκον ο Β΄ ανακηρύχθηκε βασιλιάς και συνέλαβε όλους τους υποστηρικτές της Ραινύρα στο Κινγκς Λάντινγκ.
Burning Harrenhal
Ένας μέλος της βασιλικής φρουράς, ο Στέφον Ντάρκλιν (Steffon Darklyn) έκλεψε το βασιλικό στέμμα και έφυγε για το Ντράγκονστουον. Εκεί ενημέρωσε την Ραινύρα για τα τεκταινόμενα και η Ραινύρα, θυμωμένη, χρησιμοποίησε το στέμμα των προγόνων της και στέφθηκε βασίλισσα. Οι δύο αντίπαλοι προσπάθησαν να εδραιώσουν συμμαχίες και έστειλαν μέλη των οικογενειών τους σε διάφορες περιοχές και άρχοντες, όπως ο πρίγκιπας Αίμον (Aemon Targaryen) στάλθηκε στο Στορμς Εντ (Storm’s End) του άρχοντα Μπόρος Μπαράθιον (Borros Baratheon) όπου και παντρεύτηκε την Τζόσελυν Μπαράθιον (Jocelyn Baratheon) για να τον προσαρτήσει ως σύμμαχο. Ο Αίγκον ο Β’, από την άλλη, παντρεύτηκε την αδελφή του Χελαίνα και απέκτησαν τρία παιδιά. Τα δίδυμα πρίγκιπα Τζαιχαίρυς (Jaehaerys) και πριγκίπισσα Τζαιχαίρα (Jaehaera) και τον Μαίλορ (Maelor).
Ο πόλεμος άρχισε με την κατάκτηση του κάστρου Χάρενχαλ (Harrenhal) από τους «Μαύρους», που είχε σαν αποτέλεσμα δύο ακόμα νίκες. Την νίκη στην Μάχη του Μπερνινγκ Μιλ (Burning Mill) και την Μάχη του Στόουν Χετζ (Stone Hedge). Η πρώτη βασιλική απώλεια ήταν του γιού της Ραινύρα Λούσερυς και του δράκου του Άραξ (Arrax) από τον ίδιο τον βασιλιά Αίγκον τον Β΄, κοντά στο Στορμς Εντ (Storm’s End), του οίκου των Μπαράθιον (House Baratheon). Και οι δύο επισκέφτηκαν τον άρχοντα Μπόρος, προκειμένου να χτίσουν συμμαχία μαζί του. ο βασιλιάς Αίγκον ο Β’ είχε τον δράκο Βέιγκαρ (Vhagar), που ήταν ο πιο μεγάλος δράκος της εποχής και πέντε φορές μεγαλύτερος από τον Άραξ, τον διαμέλισε και σκότωσε δράκο και ιδιοκτήτη. Η Ραινύρα κατέρρευσε με τον θάνατο του γιού της και ο Νταίμον ορκίστηκε εκδίκηση, όπου και την πραγματοποίησε. Προσέλαβε δύο δολοφόνους, που μπήκαν κρυφά στον πύργο της βασίλισσας Χελαίνα και σκότωσαν τον πρωτότοκο γιό της Τζαιχαίρυς.
Η επόμενη κίνηση ήρθε από τον βασιλιά Αίγκον που συνέλαβε αυτούς που του εναντιώθηκαν, με τους άρχοντες Μπάτεργουελ (Butterwell), Στοκγουορθ (Stokeworth) και Ρόσμπυ (Rosby) να υποτάσσονται στην κυριαρχία του, ενώ οι Χάιτερ (Hayter), Μέριγουεδερ (Merryweather), Χάρτ (Harte), Μπάκλερ (Buckler), Κάσγουελ (Caswell) και η Λαίφη Φελ (Lady Fell) παρέμειναν πιστή στην Ραινύρα και αποκεφαλίστηκαν. Τα κεφάλια τους τοποθετήθηκαν σε παλούκια στις πύλες του Κινγκς Λάντινγκ.
Οι εναπομείναντες οίκοι διαιρέθηκαν με τους Χάιταουερ (Hightower) του Όλντ-Τάουν (Oldtown) και τους Ρέντγουιν (Redwyne) του Άρμπορ (Arbor) να υποστηρίζουν τον Αίγκον τον Β’, ενώ οι Άρχοντες: Όουεν Κοστέιν (Owen Costayne) του Θρι Τάουερς (Three Towers), Μουλεντορ (Mullendore) των Απλαντς (Uplands), Άλαν Τάρλυ (Alan Tarly) του Χορν Χιλ (Horn Hill), Θαντέους Ρόουαν (Thaddeus Rowan) του Γκολντενγκροβ (Goldengrove), Ντάρκλυν (Darklyn) του Ντάσκεντεϊλ (Duskendale), Στάντον (Staunton) του Ρούκς Ρεστ (Rook’s Rest), Γκριμ του Γκρέισιλντ (Grimm of Greyshield), Βέιλ του Άρυν (Vale of Arryn), καθώς οι οίκοι του Γουάιτ Χάρμπορ (White Harbor), Γουίντερφελ (Winterfell), Μπακγουντς (Blackwoods), έμειναν πιστοί στην Ραινύρα.
Η μάχη που ακολούθησε ήταν η Λεηλασία του Ντάσκεντεϊλ (Sack of Duskendale). Οι δυνάμεις του βασιλιά Αίγκον κατέκτησαν το κάστρο και αποκεφάλισαν τον άρχοντα Γκούνθορ Ντάρκλυν (Gunthor Darklyn). Ο Αίγκον προχώρησε, στην συνέχεια στην Μάχη του Ρουκς Ρεστ (Rook’s Rest) εναντίον του άρχοντα Στάντον. Αυτός, αποκλεισμένος, έστειλε κοράκι στο Ντράγκονστοουν και ειδοποίησε την Ραινύρα, για την πολιορκία. Η πριγκίπισσα Ραίνυς Ταργκάρυεν (Rhaenys Targaryen) κατέφτασε με τον δράκο της Μέλεϋς (Meleys) και αρχικά δέχτηκε βέλη από το όπλο «Σκορπιός» (το είδαμε στην σειρά Game of Thrones), αλλά δεν τραυματίστηκε και πολέμησε με τους Αίμοντ (Aemond) και τον δράκο του Βέιγκαρ (Vhagar) και τον ίδιο τον βασιλιά Αίγκον τον Β΄και τον δράκο του Σανφάιρ (Sunfyre). Στην μάχη έπεσαν η πριγκίπισσα Ραίνυς και ο δράκος της Μέλεϋς, ενώ ο βασιλιάς Αίγκον, βαριά τραυματισμένος, παρέμεινε στο κρεβάτι και ανέρρωσε έναν χρόνο μετά. Ο άρχοντας Στάντον αποκεφαλίστηκε.
Μετά την απώλεια της Ραίνυς ο πρίγκιπας Τζόφρυ και η πριγκίπισσα Ραίνα (κόρη του πρίγκιπα Νταίμον και της Λαίνα Βελάριον) στέλνονται, μαζί με τρία αυγά δράκων στο Βέιλ του Άρρυν (Vale of Arryn) και οι πρίγκιπες Αίγκον (ο νεώτερος, ο γιός της Ραινύρα) και Βισέρυς στο Πέντος (Pentos), μέχρι η βασίλισσα να διασφαλίσει τον Σιδερένιο Θρόνο. Ο πρίγκιπας Τζάκαιρυς θέλει να επιτεθεί στο Κίνγκς Λάντινγκ και αποφασίζει να βρει αναβάτες για τους έξι αδέσμευτους δράκους. Καλεί τους μπάσταρδους γιούς και κόρες των Ταργκάρυεν και των Βελάριων και τελικά καταφέρνει να δέσει τέσσερις δράκους με τέσσερις απογόνους. Τον Βέρμιθορ (Vermithor) με τον Χιού Χάμερ (Hugh Hammer), τον Σίλβεργουινγκ (Silverwing) με τον Ουλφ τον Λευκό (Ulf the White), τον Σίσμοουκ (Seasmoke) με τον Άνταμ του Χαλ (Addam of Hull) και τον Σιπστίλερ (Sheepstealer) με ένα κορίτσι με το όνομα Νέτλες (Nettles).
Αυτό που θα ακολουθήσει θα κοντέψει να αφανίσει όλους τους Ταργάρυεν, που επιδόθηκαν σε μια σειρά μαχών με σοβαρές απώλειες τόσο σε μέλη του οίκου, αλλά και σε δράκους.
Τέλος Α’ μέρους.
Πηγές:
https://awoiaf.westeros.org/index.php/Main_Page
https://gameofthrones.fandom.com/wiki/Game_of_Thrones_Wiki
