Το αφιέρωμα στο Game of Thrones προέρχεται από το τεράστιο «κόλλημα» που έχουμε «φάει» μαζί του και, αν κι έχουμε διαβάσει κάποια από τα βιβλία, θα επικεντρωθούμε στην τηλεοπτική σειρά. Φυσικά κάποια στιγμή θα μιλήσουμε και για τα βιβλία, τα οποία κυκλοφορούν σε εξαιρετική ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις ANUBIS.
Μιας και μίλησα για τον λατρεμένο μου Τύριον, νομίζω ότι πρέπει να μπει στο παιχνίδι ο όχι και τόσο λατρεμένος μου πατέρας του. Ο Τάιγουιν Λάννιστερ! Τι μπορώ να πω γι’ αυτόν τον χαρακτήρα… Είναι η κεφαλή του Οίκου Λάννιστερ. Του πλουσιότερου και ισχυρότερου από τους Οίκους, ο οποίος χρηματοδοτεί ακόμα και το Στέμμα.
Ο ηθοποιός που έχει αναλάβει να τον ενσαρκώσει είναι ο Charles Dance. Γνωστός από το Alien αλλά και το Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ, στο οποίο ήταν εξαιρετικός. Στο ρόλο του στο GoT, όμως, απλά μεγαλουργεί!!!!!
Ο Τάιγουιν Λάννιστερ είναι ο βασιλιάς πίσω από τον βασιλιά. Είναι σκληρός, απαιτητικός και δεν συγχωρεί…ποτέ!!! Έχει τρία παιδιά, τα δίδυμα Σέρσεϊ και Τζέιμι, και φυσικά τον Τύριον. Τον Τύριον τον νάνο, τον ακόλαστο, την ντροπή της οικογένειας, την αιτία που έχασε τη γυναίκα του. Σε αντίθεση με άλλους ήρωες της σειράς, ο Τάιγουν δεν εμπλέκεται σε καμιά ερωτική σχέση. Σε τέτοιο βαθμό τουλάχιστον ώστε να πρέπει να βάλει σε δεύτερη μοίρα τη διοίκηση του Οίκου του ή τον πόλεμο. Για την ακρίβεια, αυτά δεν τα βάζει σε δεύτερη μοίρα για κανέναν…ούτε καν για τα παιδιά του.
Ο Τύριον πάντα πίστευε ότι ο πατέρας του έχει αδυναμία στα μεγαλύτερα αδέρφια του επειδή τον ντροπιάζει η δική του εμφάνιση. Η Σέρσεϊ θεωρεί ότι την παραγκωνίζει υπέρ των αδερφών της γιατί είναι γυναίκα. Ο Τζέιμι τον χαρακτηρίζει ως άκαμπτο απέναντί του επειδή δεν τον υπάκουε. Κάνουν λάθος…όλοι τους!!! Το μόνο που ενδιαφέρει τον Τάιγουιν είναι η οικογένεια. Για την ακρίβεια, το όνομα του Οίκου τους – που είναι και το μόνο που θα μείνει στο τέλος, όπως ο ίδιος αναφέρει αρκετές φορές. Για χάρη αυτού κάνει τα πάντα. Δείχνει εμπιστοσύνη σε έναν άχρηστο γιο όταν θεωρεί ότι είναι προς όφελός του. Παντρεύει ακατάλληλα ταίρια μεταξύ τους απλά για να είναι ένα βήμα μπροστά από τους εχθρούς του. Αλλά και αυτούς που δεν είναι εχθροί του, αλλά οικογένειά του, καταφέρνει να τους φέρει στο σημείο εκείνο όπου η μόνη λύση είναι να βγει εκείνος κερδισμένος. Ή μάλλον, όπως προείπα, η οικογένεια. «Μόνο όποιος βάζει πρώτη της οικογένεια κερδίζει».
Ο Τάιγουν δεν έχει συναισθηματισμούς – ή και να έχει, τους κρύβει καλά. Είναι αδίστακτος, πανέξυπνος, ανηλεής. Πάντα με μια ψυχρότητα στα μάτια, αντιμετωπίζει την οποιαδήποτε κατάσταση με τον μοναδικό τρόπο που ξέρει…έχοντας εκείνος δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο!!! Αν και δεν το παραδέχεται, ξέρει να αναγνωρίζει έναν άξιο και γενναίο αντίπαλο ή έναν έξυπνο γιο, που η εμφάνισή του ή ο δικός του εγωισμός δεν του επιτρέπουν να τον ορίσει διάδοχό του. Όμως τον εκτιμά και ας μην το δείχνει… Η πατρική αγάπη προφανώς δεν έχει θέσει σε τέτοια ζητήματα.
Αγαπημένη φράση:
«Όποιος πρέπει να λέει ότι είναι ο βασιλιάς, δεν είναι αληθινός βασιλιάς».
Επιμέλεια κειμένου: Χρύσα Βασιλείου