Με το ατμοσφαιρικό θρίλερ Δεν την είδε κανείς, το συγγραφικό δίδυμο των Nicci Gerrard και Sean French μάς θυμίζει ξανά τους λόγους για τους οποίους αγαπάμε τους ίδιους και τη γραφή τους.
Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1990, σε ένα μικρό χωριό της ανατολικής Αγγλίας, η Σάρλοτ Σόλτερ εξαφανίζεται μυστηριωδώς, ενώ υποτίθεται πως θα έπρεπε να παρευρίσκεται στο πάρτι για τα πεντηκοστά γενέθλια του συζύγου της. Κι ενώ αυτός δεν δείχνει να ενδιαφέρεται και πολύ, όσο περνούν οι ώρες και οι μέρες χωρίς κανένα νέο της, τα παιδιά τους νιώθουν όλο και πιο ανήσυχα και χαμένα. Λίγες μέρες μετά, το πτώμα ενός γείτονα και φίλου της οικογένειας, του Ντάνκαν Άκερλι, ανακαλύπτεται στο ποτάμι. Οι εικασίες δίνουν και παίρνουν, με κάποιους να υποστηρίζουν πως εκείνος και η εξαφανισμένη γυναίκα ήταν εραστές, τη σκότωσε και μετά αυτοκτόνησε.
Τριάντα χρόνια αργότερα, οι δύο γιοι του Ντάνκαν Άκερλι επιστρέφουν στο χωριό, με σκοπό να κάνουν ένα podcast για τα γεγονότα που συνέβησαν τότε και σημάδεψαν ανεπανόρθωτα και τις δύο οικογένειες. Εκεί βρίσκονται και τα μέλη της οικογένειας Σόλτερ, για προσωπικές τους υποθέσεις. Όσο όμως οι συνεντεύξεις που παίρνουν οι Άκερλι από φίλους και γνωστούς για το podcast τους προχωρούν, τόσο έρχονται στο φως κρυμμένα μυστικά και αποκαλύψεις που αλλάζουν τα δεδομένα. Κάποτε παιδιά στην εφηβεία και σήμερα μεσήλικες, οι Σόλτερ και οι Άκερλι καλούνται να διαχειριστούν τα συναισθήματα που ξυπνούν μέσα τους, τα τραύματα που ποτέ δεν θεραπεύτηκαν, τα ερωτήματα που ποτέ δεν απαντήθηκαν.
Παράλληλα, μια πυρκαγιά που ξεσπά, με θύμα μια γυναίκα, θα φέρει από το Λονδίνο την επιθεωρήτρια Μοντ Ο’Κόνορ, η οποία θα αναλάβει να διερευνήσει την υπόθεση. Όσο για το podcast των Άκερλι, αυτό έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας∙ και όταν τελειώσει αυτή η ιστορία, σίγουρα κανείς δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος…
Η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός ανθρώπου αποτελεί ένα κλασικό μοτίβο στο συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας και μια πολύ καλή πρώτη ύλη για να πλάσει κανείς μια ιστορία που διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που την κάνουν επιτυχημένη: αγωνία, κρυμμένα μυστικά, περίπλοκες σχέσεις, παλιά τραύματα, θύτες και θύματα, μια κοινωνία που πάντα ξέρει πολλά και λέει ή κάνει λίγα. Το συγγραφικό δίδυμο τα έχει εντάξει όλα αυτά στην πλοκή του βιβλίου του, δημιουργώντας έτσι μια αφήγηση που κρατάει τον αναγνώστη σε διαρκή ένταση. Αν και κάποιες φορές αυτή πλατειάζει κάπως, σίγουρα δεν στερεί την ατμοσφαιρικότητά της.
Τραγικές φιγούρες είναι αναμφίβολα τα παιδιά των δύο οικογενειών, που από τη μια στιγμή στην άλλη χάνουν τον έναν γονιό τους και η ζωή όπως την ήξεραν μέχρι τότε αλλάζει για πάντα. Το ψυχολογικό τραύμα που κουβαλούν ολοφάνερα έχει επηρεάσει και την ενήλικη ζωή τους, του καθενός με διαφορετικό τρόπο – ειδικά των Σόλτερ, που ποτέ δεν έμαθαν μέσα σε αυτά τα τριάντα χρόνια τι απέγινε η μητέρα τους. Το πώς διαμορφώθηκαν οι προσωπικότητές τους στο πέρασμα του χρόνου αποτυπώνεται παραστατικά στις σελίδες, καθώς τα γεγονότα τούς ωθούν να αντιδρούν αναλόγως στις εξελίξεις και να ξεδιπλώνουν πτυχές του χαρακτήρα τους, με τους συγγραφείς να έχουν αποδώσει τον αυτονόητο σεβασμό σε μια τέτοια κατάσταση, αλλά και τον απαιτούμενο ρεαλισμό, που τους κάνει πιο ανθρώπινους και ευάλωτους.
Η Σάρλοτ Σόλτερ, παρά την εξαφάνισή της, παραμένει παρούσα και ζωντανή καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, μέσα από τις αναμνήσεις και τις αφηγήσεις των ανθρώπων που τη γνώριζαν. Μια όμορφη, δυναμική γυναίκα, μια τρυφερή μητέρα, μια σύζυγος σε έναν γάμο που δεν ευτύχησε, γενναιόδωρη, χαμογελαστή, αισιόδοξη, με μια έντονη αγάπη και όρεξη για τη ζωή και τα απλά πράγματα, μια αγάπη που της την επέστρεφαν όλοι εκτός από τον σύζυγό της. Η προσωπικότητά της σκιαγραφείται με τρόπο που ο αναγνώστης τη γνωρίζει σταδιακά μέσα από τα μάτια τρίτων, τη νιώθει οικεία και ενδιαφέρεται να μάθει τι της συνέβη – και φυσικά, η εξαφάνιση ενός τέτοιου ανθρώπου καταλήγει να είναι ακόμα πιο τραγική.
Μια άλλη, πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της πλοκής είναι η –επιτυχημένη– σκιαγράφηση μιας μικρής, κλειστής κοινωνίας, με όλα τα καλά και τα κακά της, αλλά και το ότι θίγονται διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν τότε και τώρα. Η ενδοοικογενειακή βία, η αναγκαστική παραμονή σε έναν γάμο για χάρη των παιδιών, η δυσλειτουργική οικογένεια, τα μυστικά που κρύβονται κάτω από το χαλί για τη διατήρηση των εντυπώσεων, ο μισογυνισμός και το bullying στην εργασία, τα ενοχικά συμπλέγματα, τα ψυχολογικά τραύματα, ο φόβος για το κοινωνικό στίγμα και η απιστία είναι μόνο μερικά από αυτά που παρουσιάζονται και αφενός εμπλουτίζουν την αμιγώς αστυνομική πλοκή, αφετέρου (θα) κάνουν πολλούς να ταυτιστούν με τους ήρωες και τα προσωπικά δράματά τους.
Ο επίλογος της ιστορίας θα φέρει τη λύτρωση στους πρωταγωνιστές της, με τον καθέναν από αυτούς να κάνει τον προσωπικό του απολογισμό και να καλείται να διαχειριστεί την επόμενη μέρα της ζωής του, γνωρίζοντας πια πως όλα όσα έχουν έρθει στο φως. Τη Σάρλοτ Σόλτερ δεν την είδε κανείς όταν εξαφανίστηκε, σίγουρα όμως δεν την ξέχασε ποτέ κανείς απ’ όσους τη γνώρισαν και την αγάπησαν. Και ίσως αυτό, τελικά, να είναι και το πιο σημαντικό.
Βρείτε το βιβλίο εδώ: https://www.dioptra.gr/vivlia/astinomika-vivlia/den-tin-eide-kaneis
