Υπάρχουν, άραγε, παράλληλοι κόσμοι με τον δικό μας; Κόσμοι όπου η μαγεία κυριαρχεί και οι άνθρωποι και τα μαγικά πλάσματα συνυπάρχουν αρμονικά – ή και όχι; Στο βιβλίο της Σάμχαϊν – Η κατάρα του ορφανού, η Ιφιγένεια Μπακογιάννη μάς συστήνει έναν τέτοιον μαγικό, περίπλοκο, συναρπαστικό κόσμο.
Στον κόσμο αυτόν, οι μάγοι χωρίζονται σε πέντε είδη, ανάλογα με το χρώμα της αύρας τους: πορφυροί, γκρίζοι, εκρού, λευκοί και εβένινοι. Οι τελευταίοι είναι γνωστοί ως Σάμχαϊν και αποτελούν το αντίπαλο δέος των λευκών. Έπειτα από έναν καταστροφικό πόλεμο, που έμεινε στην ιστορία, οι λευκοί, με αρχηγό τον φωτεινό μάγο Όσβαλντ Κας, επικράτησαν εναντίον των εβένινων, με αρχηγό τον σκοτεινό μάγο Κέναρντ Γκρερ. Από τότε, οι Σάμχαϊν κυνηγήθηκαν ανελέητα, φυλακίστηκαν, στιγματίστηκαν και εξοστρακίστηκαν κοινωνικά, ενώ όσοι απέμειναν αναγκάστηκαν να κρύβουν την ταυτότητά τους, ώστε να μη συλληφθούν.
Στη μαγική πόλη της Βέρνια, η εντεκάχρονη Κένταλ βλέπει τη ζωή της να αλλάζει δραματικά, όταν χάνει τους γονείς της και μετακομίζει στο ορφανοτροφείο Ντορθόριεν. Εκεί γνωρίζει την Άρπια Κριστιέλα, με την οποία γίνονται αμέσως φίλες, αλλά κι ένα παράξενο, μοναχικό αγόρι, τον Σκορπιό, ο οποίος είναι εριστικός, απότομος και αποκομμένος από τα άλλα παιδιά. Φαίνεται να έχει βάλει εξαρχής στο μάτι την Κένταλ, ενώ εκείνη προσπαθεί να τον αποφεύγει. Αυτό όμως δεν είναι και τόσο εύκολο, μιας και πρόκειται να φοιτήσουν στην ίδια σχολή μαγείας, την Επινουά. Σαν μια κανονική μικρογραφία του μαγικού κόσμου, η σχολή αυτή κρύβει σκοτάδι και φως, ανομολόγητα μυστικά κι ένα βαρύ παρελθόν. Εκεί συνυπάρχουν όλα τα μαγικά πλάσματα∙ μεταξύ τους αναπτύσσονται αντιπαλότητες και φιλίες, έριδες και συμμαχίες, δεσμοί ισχυροί που θα δοκιμαστούν και σχέσεις που θα παλέψουν για να διατηρηθούν. Μαθητές και καθηγητές διαθέτουν ο καθένας τις δικές του δυνάμεις, αλλά και αδυναμίες, μυστικά, μνήμες, ενοχές και πάθη.
Ταυτόχρονα, ένας ισχυρός εβένινος μάγος, ο Άινταν Γουέτμορ, εξυφαίνει το δικό του σχέδιο. Κρύβοντας επιμελώς την ταυτότητά του, κινείται υπογείως ώστε να καταφέρει να δώσει ξανά στους Σάμχαϊν τη χαμένη τους δύναμη – κι όταν γίνει αυτό, να τιμωρήσουν όλους όσοι τους εξανάγκασαν να ζουν σαν κυνηγημένοι. Όμως, μια αναπάντεχη συνάντηση θα γίνει αφορμή για να μπει ένα προσωρινό (;) φρένο στις φιλοδοξίες του και θα του ξυπνήσει συναισθήματα που νόμιζε πως είχαν πεθάνει από καιρό. Θα ακολουθήσει την καρδιά ή τη λογική του;
Σταδιακά, η ατμόσφαιρα γίνεται βαριά και όλοι, πλάσματα και μάγοι, νιώθουν έναν επικείμενο κίνδυνο να πλησιάζει. Μια αύρα τρόμου και καταστροφής διαποτίζει τον κόσμο τους και οι πάντες είναι ανήσυχοι. Άραγε, επίκειται άλλη μια μάχη μεταξύ του Καλού και του Κακού; Κι αν ναι, ποιος θα είναι αυτή τη φορά ο νικητής και με τι τίμημα;
Λευκό και μαύρο, καλό και κακό, φως και σκοτάδι. Επάνω στο δίπολο αυτό, η συγγραφέας έχει δημιουργήσει έναν φανταστικό κόσμο πλασμένο από το μηδέν, έτσι όπως η ίδια τον έχει φανταστεί και τον ξεδιπλώνει σταδιακά στις σελίδες του βιβλίου. Έναν κόσμο που περιλαμβάνει αρχαίες κατάρες, πανίσχυρες δυνάμεις, μαγικά ξόρκια, καθώς και μια πληθώρα από μυθικά πλάσματα –μάγους, δράκους, νεράιδες, Άρπιες, Ντουένον κ.ά.–, που εμφυσούν με την παρουσία και τις πράξεις τους ζωή και δράση στην πλοκή. Μια ιστορία γεμάτη περιπέτεια, ενοχές, προδοσία, διλήμματα, μυστικά, έρωτες, μίση και φυσικά πολλή μαγεία. Η πένα της Ιφιγένειας έχει αποδώσει όλο αυτό το μαγικό λογοτεχνικό σύμπαν μαεστρικά, παραστατικά και γλαφυρά, έχοντας προσέξει ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια, με περιγραφές που ζωντανεύουν τις εικόνες και τα γεγονότα μπροστά στα μάτια του αναγνώστη.
Ένας κόσμος, όμως, δεν είναι τίποτα χωρίς τους χαρακτήρες του. Κι εδώ η συγγραφέας κερδίζει σαρωτικά τις εντυπώσεις. Έχει δημιουργήσει ήρωες που είναι τόσο αληθοφανείς, που μοιάζουν να αναπνέουν. Ανεξάρτητα από την ηλικία, την ιδιότητα, τη φυλή στην οποία ανήκουν, αν είναι καλοί ή κακοί, αν αγαπούν ή μισούν… όλοι διαθέτουν ζωντάνια, πυγμή, ρεαλισμό, βαθιά ψυχογραφήματα. Είναι σκιαγραφημένοι έτσι ώστε αναγκάζεσαι να τους νοιαστείς, να τους αγαπήσεις, να ενδιαφερθείς για την ιστορία τους. Κανείς δεν είναι παραμελημένος ή υποδεέστερος, όλοι έχουν λόγο ύπαρξης και παίζουν ρόλο στις εξελίξεις. Προσωπικά, δεν μπορώ παρά να δηλώσω την αδυναμία και τη λατρεία μου στον Άινταν Γουέτμορ. Έναν ήρωα που υποθετικά ανήκει στην «κακιά», σκοτεινή πλευρά, που όμως είναι εκπληκτικά πολυδιάστατος και κρύβει τόσα βάθη ως άτομο, όσα σκοτάδια κρύβει η πιο βαθιά τάφρος του κόσμου. Έναν χαρακτήρα αινιγματικό, σκιώδη, ακαταμάχητο, μια κινούμενη έκπληξη από κεφάλαιο σε κεφάλαιο.
Καθώς τα κεφάλαια διαδέχονται το ένα το άλλο, μαζί με τις αποκαλύψεις και τις ανατροπές, οι ήρωες καλούνται να αναμετρηθούν με συμμάχους ή εχθρούς (ακόμα και με τον ίδιο τους τον εαυτό), να παλέψουν για τους ίδιους και για όσους αγαπούν, να πάρουν σημαντικές αποφάσεις και να παίξουν τον ρόλο που τους έχει ορίσει το πεπρωμένο – και η συγγραφέας. Τα ερωτήματα πληθαίνουν και ψάχνουν απαντήσεις: Είναι πράγματι η ενσάρκωση του Κακού οι Σάμχαϊν; Ποια είναι τα σχέδιά τους; Ποια μοίρα περιμένει τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας; Θα μπορέσουν να σωθούν, αλλά και να σώσουν αυτούς που φαίνονται καταδικασμένοι;
Το –γλυκόπικρο– τέλος του βιβλίου δίνει απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματα, ενώ κάποια άλλα πιθανότατα θα απαντηθούν στο δεύτερο της σειράς. Το σίγουρο είναι πως η Ιφιγένεια Μπακογιάννη περνά με επιτυχία τις… εισαγωγικές εξετάσεις στη λογοτεχνική μαγεία και υπόσχεται άπειρες συγκινήσεις στη συνέχεια. Μέχρι το επόμενο, λοιπόν…
Βρείτε το βιβλίο εδώ: Σάμχαϊν – Η κατάρα του ορφανού
