Διαβάζοντας το βιβλίο «Μπλε-Κύκλοι από θρύψαλα» της κας Στάλω Φωτιάδου από τις Εκδόσεις Πηγή μου γεννήθηκε, έντονα, η επιθυμία να την ανακρίνω και να μάθω περισσότερα για το βιβλίο, για τη συγγραφέα, αλλά και για τον άνθρωπο πίσω τον δημιουργό.
-
Κα. Φωτιάδου, είστε μια συγγραφέας από την αγαπημένη Μεγαλόνησο και όμως οι ήρωές σας τοποθετούνται στην Αθήνα, αρχίζοντας από το ’70 μέχρι και σήμερα. Θέλετε να μας πείτε τι σας ενέπνευσε να κάνετε την Αθήνα βάση σας;
Δεκαετία του 1970 τα πρώτα χρόνια της ζωής μου κι όσο μεγαλώνω, περισσότερο τα ψάχνω. Μνήμες ασπρόμαυρες, αλλιώτικες, αυθεντικές. Καθημερινή απόδραση η τηλεόραση
και το ραδιόφωνο. Ελληνικά τραγούδια, ελληνικές ταινίες και σειρές. Το Λούνα Παρκ, Πανθέοι, Γιούγκερμαν, Αναδυομένη. Όσοι τα αγάπησαν, ακόμη τα ψάχνουν. Η Ελλάδα ήταν και είναι πάντα, απόδραση κι έμπνευση. Ήταν το πρώτο μου ταξίδι με αεροπλάνο στα δώδεκα, η πενθήμερη στο Λύκειο, τα φοιτητικά χρόνια στην Αθήνα. Είναι πλέον πολλοί αγαπημένοι μου φίλοι, οι γνώριμοι δρόμοι, οι αναμνήσεις. Επέστρεψα πάλι με ταξίδι, το πρώτο συγγραφικό αυτή τη φορά. Να τη ζήσω μέσα από τις εποχές που αγάπησα, μέχρι το σήμερα. Αυτή είναι η απάντηση…
-
Βλέπουμε τα έργα και τις ημέρες μιας παραδοσιακής, αθηναϊκής οικογένειας. Πιστεύετε ότι οι οικογένειες ταλανίζονται από τα πάθη και τα λάθη τους;
Ναι, το πιστεύω, γι’ αυτό κι έγιναν Θρύψαλα οι Κύκλοι. Πέρα από το καθαρό όνομα, το καθαρό μέτωπο, την τιμή, την αξιοπρέπεια και την ηθική, υπάρχουν πολλά στο κεφάλαιο οικογένεια και λάθη. Η οικογένεια είναι σαν ένα ντόμινο κι αν πέσει ένας, πέφτουν όλοι! Αυτό δημιουργεί τη ρήξη, η λάθος κίνηση ή ο φόβος για τη λάθος κίνηση κάποιου που θα ρίξει και τους υπόλοιπους.
-
Δίνετε ιδιαίτερη σημασία στην οικογενειακή αγάπη και θαλπωρή, την αγάπη όμως αυτή, πολλές φορές, τα μέλη της την αντιλαμβάνονται στρεβλά. Υπάρχει η έννοια της «σωστής αγάπης» και πώς εσείς την αντιλαμβάνεστε;
Τι είναι άραγε σωστή αγάπη, να αγαπάς όπως θέλεις ή όπως ο άλλος το χρειάζεται; Αγάπη για μένα είναι να έχεις την ικανότητα ν’ αγαπήσεις τον καθένα όπως νιώθει την αγάπη. Όχι να προσπαθήσεις, να το νιώθεις! Μαγικό συναίσθημα η αγάπη, πολυδιάστατη, πολύπλοκη και κινητήριος δύναμη για τα μεγαλύτερα θαύματα. Στο Μπλε, η αγάπη αγγίζει την άλλη όψη του νομίσματος. Αυτήν που φτιάχνεται από το πιο σκληρό υλικό κι επομένως υπάρχει σε πιο σκληρή μορφή.
-
Λένε ότι όλοι μας είμαστε προϊόντα του περιβάλλοντός μας. Σύμφωνα με τους χαρακτήρες σας, είναι αυτή η αντίληψη σωστή;
Όχι πάντα κι όχι απαραίτητα, για πάντα. Αναπόφευκτα το περιβάλλον στο οποίο δεχτήκαμε επιδράσεις όσο μεγαλώναμε επηρεάζει σε κάποιο βαθμό τον χαρακτήρα και τις πεποιθήσεις μας. Δεν είμαστε όμως λίγο ο πατέρας λίγο η μητέρα μας ή κάποιος άλλος. Με τα χρόνια και τις εμπειρίες, ξεκαθαρίζουμε ποιοι είμαστε εμείς. Από εμάς εξαρτάται αν θα είμαστε η αλλαγή ή η επανάληψη.
-
Η ηρωίδα έκανε ένα «λάθος» και το πλήρωσε ακριβά. Είναι, τελικά, «δίκαιο» να χάνουμε τα πάντα για ένα λάθος;
Το άδικο και το δίκαιο, είναι σχετικά. Υπάρχει η συνέπεια των πράξεων και για μένα άδικο είναι να μην υπάρξει κι ας μην είναι σε κάθε περίπτωση αρκετή να εμποδίσει άλλα λάθη ή να διορθώσει χαρακτήρες. Η ηρωίδα της ιστορίας, αυτό που είχε δεν το έχασε ποτέ κι αυτό που έχασε, το έχασε για πάντα.
-
Οι ήρωες, λίγο-πολύ, είναι «έρμαια των παθών τους». Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν, εκούσια ή ακούσια, να ξεπεράσουν τον χαρακτήρα τους;
Όλα μπορεί ο άνθρωπος να τα ξεπεράσει κι αυτό σημαίνει πως κάθε φορά, ξεπερνά τον χαρακτήρα του. Όχι όμως όταν θέλει, όσο κι αν το θέλει. Υπάρχει πάντα η λεπτή κλωστή που χωρίζει το Όλα και το Τίποτα. Μόνο αν η κλωστή σπάσει, ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει εαυτό και όρια. Να πέσει στο κενό ή να αγγίξει ουρανό.
-
Χρησιμοποιείτε στον τίτλο τη λέξη «Μπλε». Τι αντιπροσωπεύει για σας αυτό το χρώμα;
Το δικό μου Μπλε είναι τα στοιχεία της φύσης που αγγίζουν κάθε μου συναίσθημα και μέσα από αυτό, τη δημιουργική μου έμπνευση. Ο Ουρανός και η Θάλασσα. Κι ό,τι κρύβει καθένα από αυτά!
-
Θα θέλετε να μας μιλήσετε για τα μηνύματα που επιθυμείτε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας;
Παρομοιάζω το Μπλε ως τις εξετάσεις που έδωσα για κάθε εμπειρία και μάθημα που πήρα διανύοντας τη μισή διαδρομή της ζωής μου. Αυτά μοιράζομαι μαζί σας μέσα από την κάθε ιστορία. Κατάλαβα, λοιπόν, πως η ζωή δεν είναι μόνο όσα μας έμαθαν στο σχολείο. Η άλλη μισή αλήθεια υπάρχει πίσω από τα παραμύθια και τους μύθους και καλό είναι να την ψάχνουμε, γιατί έχει να μας μάθει πολλά. Έμαθα πως οι καλύτερες διαδρομές φτιάχνονται μέσα από τα αδιέξοδα και πως δεν μαθαίνει πάντα όποιος παθαίνει. Έμαθα, επίσης, πως οι εξαιρέσεις ισχύουν όσο και οι κανόνες, πως ό,τι δώσουμε θα πάρουμε και πως η Θεία Δίκη δεν χαρίζεται ούτε χαρίζει. Όσο για τη διαφορά μεταξύ αγάπης κι έρωτα; Η αγάπη ζεσταίνει, ο έρωτας καίει.
9. Θα μας μιλήσετε λίγο για τη Στάλω Φωτιάδου ως παιδί και το όνειρο της συγγραφής; Πώς ξεκίνησαν όλα;
Η Στάλω έμαθε να γράφει και να διαβάζει στα τέσσερα χρόνια παίζοντας σχολείο με τη γιαγιά και είχε σαν όνειρο να πάρει γραφομηχανή όταν μεγάλωνε! Χανόταν στις γειτονιές με το παιγνίδι, λάτρευε τις παραστάσεις στο Θέατρο γιατί ήταν αληθινές και διάβαζε από Θεία Λένα και Χωρίς Οικογένεια, μέχρι Ρομάντζο και Κατερίνα! Παρακολουθούσε τηλεόραση, μα της άρεσε να περιεργάζεται και τους μεγάλους γύρω της καταγράφοντας κάθε τους αντίδραση. Στην Πρώτη δημοτικού έγραψε έκθεση για το αδερφάκι της κι ας ήταν μοναχοπαίδι! Ό, τι δεν της άρεσε όπως ήταν, το φανταζόταν και το έγραφε όπως θα ήθελε να είναι.
Όσο για τη συγγραφή, ήταν το αποτέλεσμα της προσπάθειας να γράψω σενάριο για την ιστορία των τριών αδερφών που χρόνια υπήρχε στο μυαλό μου. Η απρόσμενη αλλαγή πορείας στη διαδρομή, με οδήγησε στην πρωτόγνωρη εμπειρία της συγγραφής κι η ιστορία που δεν έγινε σενάριο, μου χάρισε το πρώτο μου βιβλίο.
-
Η Στάλω Φωτιάδου πώς αντιλαμβάνεται τον έρωτα, την αγάπη, τη θυσία, την προδοσία;
Ο έρωτας είναι δυναμίτης, η αγάπη φλόγα, η θυσία σπάνια και η προδοσία, συχνή.
-
Σύντομα θα κυκλοφορήσει το δεύτερο μέρος του βιβλίου σας. Θα μας αποκαλύψετε κάτι γι’ αυτό;
Το δεύτερο Μπλε είναι οι πληγές από τα θρύψαλα. Θα ζήσετε ανατροπές, γάμους, χωρισμούς και απώλειες. Θα γνωρίσετε μια μάνα που μισεί με πάθος το παιδί της, μια γυναίκα που ερωτεύεται το αίμα της, έναν θάνατο που βρίσκει λύτρωση και μια ζωή που λυτρώνεται με έναν θάνατο.
Σας ευχαριστούμε πολύ, για την όμορφη κουβέντα, για το όμορφο βιβλίο και ανυπομονούμε για τα επόμενα.
Ευχαριστώ κι εγώ για τη διαδρομή που απόλαυσα, μέσα από την υπέροχη συζήτησή μας!
