«Μια γυναίκα πρέπει να είναι δυνατή σαν ατσάλι εδώ…
Εδώ επιτρέπεται να κάνεις μόνο ένα λάθος. Το δεύτερο θα σε σκοτώσει!»
1974. Ο Ερντ έχει μόλις επιστρέψει από το Βιετνάμ, όπου ήταν αιχμάλωτος πολέμου, και δεν μπορεί να στεριώσει σε καμία δουλειά. Όταν κληρονομεί ένα σπίτι στην Αλάσκα, διακρίνει μια ευκαιρία διαφυγής και μετακομίζει εκεί με τη σύζυγο και την έφηβη κόρη του.
Όμως η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα είναι δύσκολη, παρότι η τοπική κοινωνία τούς υποδέχεται εγκάρδια. Το αφόρητο κρύο, η πείνα και το μόνιμο σκοτάδι του χειμώνα βγάζουν στην επιφάνεια τον χειρότερο εαυτό τού Ερντ που ξεσπά βίαια στην Κόρα, τη γυναίκα του. Εκείνη προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη και να προστατεύσει την έφηβη Λένι που, σε πείσμα των σκληρών συνθηκών, βιώνει τον πρώτο της έρωτα…
Μια επική ιστορία για την ανθρώπινη επιβίωση και τον νεανικό έρωτα που ανθίζει κόντρα στις αντιξοότητες της ζωής. Ένα μυθιστόρημα με καφκικές αποχρώσεις, που παράλληλα αναδίδει ελπίδα και δύναμη.
Κείμενο: Αγγελική Κατσιμάρδου
“Αχανής μοναξιά» της Κριστίν Χάνα, από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και έχω να πω ότι πρόκειται για μια αχανής αναγνωστική εμπειρία. Πρόκειται για ένα βιβλίο αφιερωμένο στους ασυμβίβαστους και δυνατούς ανθρώπους, πρόθυμους να φτάσουν στα όρια της αντοχής τους κι ακόμα παραπέρα.
Η Λένι, μετακινούμενη συνέχεια από πολιτεία σε πολιτεία, λόγω του προβληματικού της πατέρα Έρντ –πρώην αιχμαλώτου πολέμου του Βιετνάμ, με βαριά ψυχικά τραύματα– αναγκάζεται σε παιδική ηλικία να μετακομίσει με την οικογένειά της στην Αλάσκα. Η μητέρα της Κόρα, βαθιά ερωτευμένη και απόλυτα εξαρτημένη από τον πατέρα της, μεγαλώνει την Λένι σε ένα περιβάλλον «σιωπηλού» φόβου και παρανοϊκών ξεσπασμάτων, κάνοντας ό,τι μπορεί για να περιορίσει την βίαιη πλευρά του άντρα της και μετατρέποντας τον εαυτό της σε «σάκο του μποξ». Η Λένι, μεγαλώνοντας μέσα σε αυτό το άκρως προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον, θα έρθει αντιμέτωπη με την άγρια φύση, την σκληρή δουλειά και θα αναπτύξει, παραδόξως, έναν δυνατό χαρακτήρα. Η κατάσταση ελεγχόμενη, μέχρι την στιγμή που ο έρωτας θα της χτυπήσει την πόρτα με τον γιό του μεγάλου εχθρού του πατέρας της. Κι εκεί όλοι θα αναμετρήσουν τις δυνάμεις, τις αντοχές τους και τι πραγματικά είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν.
Η Αλάσκα, το «Τελευταίο Σύνορο», η «Αχανής Μοναξιά» όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι, θα υπάρξει καταλυτική για την μικρή Λένι, που θα μάθει να χειρίζεται τα όπλα και να επιβιώνει με σκληρή δουλειά, όταν άλλα κορίτσια στην ηλικία τους παίζουν με τις κούκλες. Θα έρθει αντιμέτωπη όχι μόνο με την παρανοϊκή συμπεριφορά του πατέρα της, αλλά και με την άγρια φύση, που δεν συγχωρεί δεύτερο λάθος. Ο τόπος που υπάρχουν «χίλιοι τρόποι για να πεθάνεις» θα σκληραγωγήσει, αλλά και θα καλλιεργήσει το ελεύθερο πνεύμα και θα γαλουχήσει την Λένι με αξίες όπως η φιλία, η προσφορά και η συντροφικότητα. Εκεί, στην άγρια φύση όμως, θα μάθει ότι ο κίνδυνος δεν βρίσκεται πάντα έξω από τα τείχη του σπιτιού της, όπου παραμονεύουν τα άγρια θηρία και η λυσσασμένη θύελλα, αλλά ο πραγματικός κίνδυνος, το απόλυτο θηρίο βρίσκεται μέσα.
Η Κριστίν Χάνα κατάφερε να μας προσφέρει άλλο ένα αριστουργηματικό μυθιστόρημα, εξιστορώντας μας, όχι μόνο την ζωή και τις δυσκολίες της στο αφιλόξενο τοπίο της Αλάσκας, αλλά αποκαλύπτοντάς μας την πραγματική δύναμη που βρίσκεται μέσα μας και τις αντοχές μας. Βαθιά ψυχογραφικό, αναλύει όλες τις πλευρές της ανθρώπινης υπόστασης, από την παιδική αθωότητα, ως τα σκοτάδια της ψυχής και τα ρημαγμένα απομεινάρια του ανθρώπου. Μέσα σε αυτό το βιβλίο θα δούμε όλες τις αποχρώσεις της ζωής, από το λευκό, σαν το απάτητο χιόνι, ψυχισμό ενός παιδιού, έως το μαύρο, σαν την νύχτα, κατεστραμμένο μυαλό ενός, φαινομενικά και υποθετικά, δυνατού άντρα, με όλες τις ενδιάμεσα αποχρώσεις της ζωής, όπως το ροζ της αγάπης, το πράσινο της ελπίδας και το κόκκινο του πάθους ή του αίματος.
Οι αντιξοότητες πολλές, οι κίνδυνοι περισσότεροι, οι αντοχές δοκιμαζόμενες, αλλά η θέληση αναμφίβολη, θα οδηγήσουν την Λένι σε ένα ταξίδι ζωής και επιβίωσης. Επιβίωσης από την άγρια φύσης της Αλάσκας, αλλά και από την ακόμα πιο άγρια φύση του πατέρα της. Επιβίωση από λάθος αποφάσεις, λάθος στιγμές, λάθος στροφές, που θα επιφέρουν τραγικά αποτελέσματα και θα δοκιμάσουν αισθήματα. Εκεί, στην «Αχανή Μοναξιά» τα αισθήματα θα φουντώσουν και όχι πάντα προς το καλλίτερο, ακολουθούμενα κι αυτά τις εναλλαγές της φύσης και, μερικές φορές, θα αποδειχθούν ακόμα πιο αδυσώπητα και καταστροφικά. Χαρακτήρες θα μετρηθούν και άλλοτε θα βγουν στην επιφάνεια αναπάντεχες δυνάμεις και άλλοτε θα αποδειχθούν λειψοί και μικροί.
Η μοναδική πένα της Κριστίν Χάνα μας ταξιδεύει με το ιδιαίτερο και λυτό της τρόπο, αφήνοντας την σιωπή και τις καταστάσεις να μιλούν, χωρίς η ίδια να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια, αναφερόμενη σε δυνατά αισθήματα ή χρησιμοποιώντας συγκινητικούς χαρακτηρισμούς να μας οδηγήσουν σε συγκεκριμένα συναισθήματα. Είναι συγκλονιστικό το πώς αφήνει τα γεγονότα να εξελίσσονται και μέσα από αυτά να εξελίσσονται οι σκέψεις και τα δικά μας συναισθήματα. Νομίζω ότι όλο το βιβλίο «φωνάζει» μέσα από την σιωπή και την λυτή γραφή της συγγραφέως, «παίζοντας» μαζί μας, χωρίς να προσπαθεί να επηρεάσει άμεσα τις δικές μας σκέψεις και τα δικά μας συναισθήματα, αλλά εμμέσως οδηγώντας μας αριστοτεχνικά στο να ταυτιστούμε με τους ήρωες, καθώς ο χαρακτήρας τους ξεδιπλώνεται σελίδα την σελίδα και αναγκάζοντάς μας να μπούμε εμείς στην θέση τους και να δικαιολογήσουμε ή να κατακρίνουμε τις επιλογές τους.
Αυτό όμως που σου μένει στο τέλος αυτού του βιβλίου, είναι μόνον αισιοδοξία. Αισιοδοξία για το πόσα, τελικά, ο άνθρωπος είναι ικανός να καταφέρει, αρκεί να πιστεύει και να παλεύει γι’ αυτά.
Το βιβλίο θα το βρείτε εδώ: http://www.klidarithmos.gr/axanhs-monaxia
