Άλλη μία μεταφορά βιβλίου στην τηλεόραση έρχεται να προστεθεί στις σειρές που έχουν ολοκληρωθεί. Αυτή τη φορά, θα μιλήσουμε για μια πιο πρόσφατη σειρά -που συγκεκριμένα τελείωσε φέτος- το “Pretty Little Liars” .
Το “Pretty Little Liars” είναι μία σειρά βασισμένη, όπως είπαμε, στο ομότιτλο βιβλίο της Sara Shepard. Η σειρά διαδραματίζεται σε μια φανταστική κωμόπολη της Pennsylvania, το Rosewood. Οι πρωταγωνίστριές μας είναι πέντε έφηβες, τις οποίες γνωρίζουμε σιγά σιγά και συνειδητοποιούμε ότι αντιμετωπίζουν τα καθημερινά, φυσιολογικά προβλήματα της εφηβείας. Μέχρι που συμβαίνει κάτι που ταράζει την καθημερινότητά τους. Η “αρχηγός” της παρέας, η Alison, εξαφανίζεται μυστηριωδώς μέσα στη νύχτα. Έναν χρόνο μετά την εξαφάνισή της, βρίσκεται το πτώμα της θαμμένο στον κήπο. Και τότε ξεκινάει το βασανιστήριο για τις υπόλοιπες τέσσερις της παρέας. Η Spencer, η Aria, η Emily και η Hanna αρχίζουν να λαμβάνουν μηνύματα, με επιληπτική μορφή και μυστικά που μόνο η Alison γνώριζε, από κάποιον άγνωστο που υπογράφει ως «–Α». Όλη λοιπόν η υπόθεση περιτριγυρίζεται στο ποιος ειναι ο «–Α», γιατί τα κάνει όλα αυτά και πώς γνωρίζει τόσα πολλά για τις πρωταγωνίστριές μας. Η σειρά ολοκληρώθηκε σε επτά κύκλους, με συνολικά 160 επεισόδια.
Watch it or not
Η σειρά εντάσσεται στο είδος teen drama – και δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο τέλειος χαρακτηρισμός, αφού όντως όλη η σειρά είναι δράμα. Ας ξεκινήσουμε με τα θετικά της σειράς. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, το όλο μυστήριο γύρω απο τον θάνατο της Alison και το ποιος ειναι ο «–Α», όντως σε κρατάει σε αγωνία και σε κάνει να θες να δεις το κάθε επεισόδιο. Ως έναν βαθμό, όμως. Όταν η ίδια ιστορία όχι μόνο κρατάει επτά χρόνια, αλλά ανακυκλώνεται κιόλας, καταντάει οχι απλώς κουραστική, αλλά και γελοία.
Πιο συγκεκριμένα, εδώ θα πρέπει να παραθέσω ένα σπόιλερ, πριν συνεχίσω. Ο «–Α», κατά τη διάρκεια της σειράς, αλλάζει πολλές φορές πρόσωπο. Δηλαδή μαθαίνουμε ποιος είναι και στη συνέχεια, φτου κι απ’ την αρχή, κάποιος παίρνει τη θέση του. Το οποίο προφανώς σε κάνει να αναρωτιέσαι πράγματα του στυλ: “Γιατί σε αυτή την πόλη καίγονται όλοι τόσο πολύ για πέντε 16χρονα;” ή “Μετα απο τόσους «–Α», δεν έμαθαν ότι το καλύτερο θα ήταν να πάνε απλά κατευθείαν στην αστυνομία;” ή το ακόμη καλύτερο “Γιατί συνέχιζαν και κρατούσαν ακόμη μυστικά η μια από την άλλη, αφού γνώριζαν ότι στο τέλος όλα θα αποκαλυφθούν;”
Γενικά σαν σενάριο ‘μπάζει’ από παντού- καταλήγει μάλιστα πολλές φορές να σου δημιουργεί ερωτήματα και καταστάσεις χωρίς νόημα, γιατί θεωρούν πως, μετά από 160 επεισόδια, θα βρίσκεσαι ακόμη μπροστά σε μια οθόνη να τρως τα νύχια σου! Παραδείγματος χάρη, σε κάθε τέλος του επεισοδίου μάς δείχνει μια πολύ μικρή σκηνή με τον «–Α» να κάνει κάτι από τα σχέδιά του. Μας τον δείχνει πάντα από πίσω και πάντα με ρούχα από τα οποία δεν μπορείς να προσδιορισεις φύλο, ηλικία κτλ. Όλα αυτά πολύ ωραία ως εδώ. Στον τελευταίο κύκλο, λοιπόν, μία απο αυτές τις σκηνές έχει ως εξής: ο «–Α» θέλει να εξηγήσει το σχέδιό του σε έναν βασικό χαρακτήρα της σειράς, την Jenna. Η Jenna δυστυχώς είναι τυφλή. Αρα ο «–Α», σαν όλους τους φυσιολογικούς ανθρώπους, θα έπρεπε απλά να της πει το σχέδιό του. Αυτό όμως προφανώς δεν βόλευε τον σεναριογράφο, που δεν ήθελε να αποκαλύψει τίποτα από την ταυτότητά του. Έτσι, τι μεγαλοφυές σχέδιο βρήκε; Ο «–Α» κάθισε και έγραψε το σχέδιό του σε ένα βιβλίο, σε μορφή Braille, για το διαβάσει η τυφλή!!! Και για τους άπιστους, ορίστε και η εν λόγω σκηνή:
Τέτοιες σκηνές και ‘ιδέες‘ εμφανίζονται πολύ συχνά στις δυο τελευταίες σεζόν, μετατρέποντας τη σειρά σε… κωμωδία απο τα Lidl!
Καταλήγοντας, αν είσαι από τους ανθρώπους που μπορείς να σταματήσεις μια σειρά στη μέση και να συνεχίσεις κανονικά τη ζωή σου σαν να μην τρέχει τίποτα, σου προτείνω να δεις μόνο τις δύο πρώτες σεζόν, που δεν είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά – και θα μπορούσε κιόλας να έχει τελειώσει, πολύ όμορφα, εκεί η σειρά. Κατά τα άλλα, σαν σύνολο δεν αξίζει τον χρόνο κάποιου που θέλει να δει μια σοβαρή σειρά ψιλομυστηρίου. Εξάλλου, υπάρχει πληθώρα καλύτερων σειρών σε αυτό το είδος, όπως θα δούμε σε επόμενα άρθρα.
