Οι ξένες σειρές αποτελούν πλέον μια καθημερινή ασχολία για μεγάλη μερίδα του κοινού. Ο κόσμος έχει αρχίσει να απολαμβάνει αυτές τις σειρές σε τέτοιο βαθμό που, πολλές φορές, τις προτιμά περισσότερο κι από μια ταινία, ως μέσω εσωτερικής διασκέδασης. Πόσες φορές όμως έχετε βρεθεί κι εσείς μπροστά στο δίλημμα “Ποια σειρά να ξεκινήσω;” Πόσες φορές έχετε αναρωτηθεί αν μια σειρά, στην οποία έχετε αφιερώσει τόσο χρόνο, δεν θα αποδειχτεί τελικά μια πατάτα, που θα σας κάνει να μετανιώσετε το χρόνο που αφιερώσατε σ’ αυτήν – βλέπε “Lost” (βασικά όχι. Μη δεις “Lost”. Αλλά για αυτό θα μιλήσουμε άλλη στιγμή…) Ποιος άλλωστε μπορεί να εγγυηθεί μια ολοκληρωτική επιτυχία, προτού η σειρά φτάσει στο τέλος της;
Γι’ αυτό υπάρχει αυτή η στήλη. Όχι, δυστυχώς, δεν έχο
υμε δικά μας άτομα μέσα στα κανάλια, για να μπορούν να μας πουν το τέλος της κάθε σειράς! Γι’ αυτό θα ασχοληθούμε με σειρές που έχουν ήδη κάνει τον κύκλο τους, κι έχουμε ήδη δει τι είχαν τελικά να μας προσφέρουν.
Σε αυτήν τη στήλη, λοιπόν, θα βρίσκεις πληροφορίες για σειρές που έχουν ολοκληρωθεί – με την οποιαδήποτε έννοια του όρου. Είτε δηλαδή ολοκληρώθηκαν κανονικά ως παραγωγές, είτε το κανάλι τους ‘έδωσε πόδι’ πρόωρα για κάποιο λόγο· ο οποίος, όπως θα δούμε, δεν είναι πάντα η αποτυχία ή η χαμηλή ακροαματικότητα της σειράς. Στο τέλος κάθε αφιερώματος θα υπάρχει και η προσωπική άποψη για το αν αξίζει τελικά να ασχοληθεί κανείς ή όχι με την εκάστοτε σειρά.
Η πρώτη σειρά που θα ασχοληθούμε είναι το “Dexter”. To “Dexter” είναι μια σειρά του Showtime, που βάσισε τον πρώτο της κύκλο και τη γενική ιδέα στο βιβλίο του Jeff Lindsay “Darkly Dreaming Dexter”. Από τον δεύτερο κύκλο, η τηλεοπτική σειρά ακολούθησε διαφορετική, αυτόνομη πορεία.
H σειρά μάς εξιστορεί την ζωή του Dexter Morgan, ενός serial killer ο οποίος, όταν δεν κομματιάζει κόσμο, εργάζεται ως αναλυτής αίματος στο αστυνομικό τμήμα του Μαϊάμι. O πρωταγωνιστής μας, λόγω παιδικών τραυμάτων, δεν νιώθει κανένα συναίσθημα· και, για να καλύψει αυτό το κενό, έχει την έντονη επιθυμία να αφαιρεί ζωές ανθρώπων. Κάτι το οποίο ο θετός του πατέρας , Harry Morgan, ανακαλύπτει όταν ο Dexter βρίσκεται ακόμα σε νεαρή ηλικία, και προσπαθεί να τον καθοδηγήσει, όχι ως προς την αποτροπή του φόνου, αλλά ως προς την επιλογή του σωστού στόχου.
O Dexter, από την εφηβεία του κιόλας, αρχίζει να μαθαίνει έναν κώδικα ηθικής που έχει επιλέξει ο πατέρας του, ως προς το πώς να διαλέγει τα θύματά του. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται, κατά κύριο λόγο, εγκληματίες που προκύπτουν μετά από έρευνα που έχει κάνει ο ίδιος ή ο πατέρας του, ο οποίος εργάζεται στο ίδιο αστυνομικό τμήμα ως ντετέκτιβ. H σειρά εκτυλίσσεται μετά τον θάνατο του Harry, όταν ο Dexter καλείται να ακολουθήσει μόνος του πλέον τον κώδικα.
Προσπαθώντας να φανεί φυσιολογικός στον υπόλοιπο κόσμο, ξεκινά έναν δεσμό με την Rita Bennett, η οποία έχει δύο παιδιά από προηγούμενο γάμο -και πολλά ψυχολογικά προβλήματα- καθιστώντας την έτσι τέλεια για τον πρωταγωνιστή μας, που δεν μπορεί να βιώσει συναισθήματα (πόσο μάλλον να τα εκφράσει.) Στη ζωή του υπάρχει ένα ακόμη άτομο, η κόρη του θετού του πατέρα, η Debra, η οποία ακολουθεί τα επαγγελματικά βήματα του πατέρα της.
Η σειρά ολοκληρώθηκε σε 8 κύκλους των 12 επεισοδίων και ήταν για υποψήφια για 191 βραβεία, από τα οποία απέσπασε τα 51, μεταξύ των οποίων 2 Golden Globe.
Watch it or not?
Κατά τη γνώμη μου, η συγκεκριμένη αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα ‘ολοκληρωμένης σειράς’ – που διαθέτει δηλαδή όλα αυτά που θα έπρεπε να έχει μια σειρά. Πλοκή με αρχή, μέση και τέλος σε κάθε κύκλο, μαζί με τη γενικότερη πλοκή που εκτυλίσσεται σε όλους τους κύκλους, εξέλιξη χαρακτήρων και, πάνω από όλα, σασπένς που σε κάνει να θες να δεις το επόμενο επεισόδιο, χωρίς να αισθάνεσαι ότι κάπου κάνει κοιλιά.
Είναι μια σειρά που, εξαιτίας του αντικειμένου το οποίο διαπραγματεύεται, έχει, καλός ή κακώς, πολλές splatter σκηνές. Για κάποιον που δεν μπορεί να το ξεπεράσει αυτό ναι, δεν είναι μια σειρά που θα συνιστούσα. Πιστεύω, όμως, πως αξίζει να της δοθεί μια ευκαιρία ακόμη και από ένα τέτοιο κοινό.
Οι χαρακτήρες είναι πολύ καλογραμμένοι κι εξελίσσονται μέσω των εμποδίων που αντιμετωπίζουν κάθε φορά. Δεν προσαρμόζονται απλά σε καταστάσεις, γιατί αυτό θα βόλευε τον σεναριογράφο. Πρέπει να πονέσουν, να βάλουν προτεραιότητες και, πολλές φορές, όπως είναι λογικό, σαν άνθρωποι που είναι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα πάντα· και τότε λυγίζουν, καταλήγοντας αρκετές φορές ακόμη και στη φυγή και την απομόνωση.
Οι “εχθροί” του Dexter, αυτοί που θα αποκαλούσαμε ως “κακούς”, είναι το ίδιο καλογραμμένοι ως χαρακτήρες, με όλα τα ψυχολογικά που κουβαλά ο καθένας τους, με αποκορύφωση τον Trinity. O Trinity είναι ο αντίπαλος του πρωταγωνιστή μας κατά τη διάρκεια του 4ου κύκλου. Τον ενσαρκώνει ο John Lithgow, ο οποίος κέρδισε Golden Globe Award ως Best Supporting Actor – Series, Miniseries, or Television Film (2010 ) για αυτή την υπέροχη ερμηνεία που μας προσέφερε.
