Πείτε μας λίγα πράγματα για εσάς. Βοηθήστε μας να σας γνωρίσουμε.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κύπρο. Σπούδασα Παιδαγωγικά στην Αθήνα, αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν πάντα τα βιβλία και η συγγραφή. Μου αρέσουν επίσης πολύ τα ταξίδια και λατρεύω την Αθήνα, που είναι η αγαπημένη μου πόλη.
Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το γράψιμο; Το βιβλίο που έχετε εκδώσει είναι και το πρώτο βιβλίο που γράψατε;
Την πρώτη μου απόπειρα να γράψω βιβλίο την έκανα στα οκτώ μου χρόνια, απόπειρα η οποία –προφανώς– δεν απέδωσε καρπούς. Συνέχισα να προσπαθώ να γράψω κατά καιρούς, αλλά δεν είχα την κατάλληλη ιδέα. Στα είκοσι δύο μου χρόνια επιτέλους είχα την έμπνευση να γράψω αυτό που αποτέλεσε το πρώτο μου βιβλίο, και το οποίο είναι αυτό που έχω εκδώσει.
Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν γράφετε; Πού αλλού θα σας βρούμε εκτός μπροστά από μια οθόνη και ένα πληκτρολόγιο;
Όταν δεν γράφω, μου αρέσει να διαβάζω. Η συγγραφή και το διάβασμα είναι δυο διεργασίες του μυαλού που για μένα πάνε πάντα μαζί. Στη συγγραφή βοηθάει επίσης συχνά και η αλλαγή περιβάλλοντος, μια βόλτα στον καθαρό αέρα, μια εκδρομή, ένα ταξίδι, μια επίσκεψη σε κάποιο μουσείο ή αρχαιολογικό χώρο, καθώς όλα αυτά προσφέρουν ερεθίσματα και εντυπώσεις οι οποίες μπορεί να καταλήξουν μέσα σε ένα βιβλίο!
Ποιο ήταν ένα από τα πιο εκπληκτικά πράγματα που μάθατε/κερδίσατε κατά τη δημιουργία των βιβλίων σας; Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι για το γράψιμο για εσάς;
Νομίζω ότι το πιο εκπληκτικό από όλα που αφορά τη συγγραφή, για μένα τουλάχιστον, είναι η θεραπευτικές ιδιότητες που έχει· η κάθαρση που επέρχεται με την ενασχόληση με το γράψιμο. Αυτό δεν το ήξερα από την αρχή, αλλά το ανακάλυψα νωρίς νωρίς όταν ξεκίνησα σοβαρά να γράφω – ότι δηλαδή μπορούσα να διοχετεύω τις σκέψεις και συναισθήματά μου μέσα στην ιστορία του βιβλίου μου, χωρίς όμως η ιστορία να αφορά εμένα. Ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια της συγγραφής είναι το αδιέξοδο στο οποίο φτάνω, μερικές φορές, καθώς προχωράω στην ιστορία. Σχεδόν πάντα σε κάποιο σημείο της συγγραφής στερεύει η έμπνευση, ή πέφτω πάνω σε έναν ‘λογοτεχνικό τοίχο’ και πρέπει να περάσουν μέρες πριν βρω τον τρόπο ή να τον παρακάμψω ή να καταφέρω να τον ρίξω. Μου έχει τύχει να αφήσω μια συγκεκριμένη σκηνή ατελείωτη για μήνες, πριν βρω τον τρόπο να τη συνεχίσω και να την ολοκληρώσω. Το καλό όμως είναι πως πάντα τα καταφέρνω! Απλά χρειάζομαι απόσταση και χρόνο για να μπορέσω να δω τα πράγματα πιο καθαρά και να ανακαλύψω λύσεις που πιο πριν το μυαλό μου δυσκολευόταν να βρει.
Η γραφή μπορεί να είναι μια συναισθηματική αποστράγγιση και αγχωτική διαδικασία. Πώς αντιμετωπίζετε τις συναισθηματικές επιπτώσεις ενός βιβλίου καθώς γράφετε την ιστορία;
Όταν γράφω νιώθω αυτό που νιώθουν οι χαρακτήρες μου και σκέφτομαι όπως σκέφτονται. Αυτό είναι σημαντικό για μένα γιατί ο κάθε χαρακτήρας μου είναι σαν αληθινός, τρισδιάστατος, και είναι σαν να μου ‘μιλάει’ κάθε φορά. Έτσι, οποιαδήποτε συναισθήματα νιώθουν οι χαρακτήρες μου, είτε αυτά είναι θυμός ή χαρά ή λύπη ή αγάπη ή μίσος, όλα αυτά περνάνε μέσα μου, αλλά συμβαίνει και το αντίθετο, διοχετεύω πολλά από αυτά που νιώθω μέσα στους χαρακτήρες μου, σε μια διαδικασία αμφίδρομη. Το θετικό αυτής της διαδικασίας είναι πως, ακόμη κι αν το συναίσθημα είναι αρνητικό, όπως ο θυμός ή η λύπη, όσο πιο έντονα νιώσω το συναίσθημα τόσο πιο άρτια το αποδίδω στο χαρτί, κι έτσι, τόσο πιο ευχαριστημένη ή ενθουσιασμένη γίνομαι! Έτσι, ακόμη και τα αρνητικά συναισθήματα μετατρέπονται με το γράψιμο σε θετικά – η κάθαρση που λέγαμε… Το μόνο αρνητικό συναίσθημα που δεν αποχωρεί ποτέ, είναι ο εκνευρισμός, αν βρεθώ σε λογοτεχνικό αδιέξοδο – ένα από αυτά τα αδιέξοδα που ανέφερα πιο πριν.
Πώς χειρίζεστε τη λογοτεχνική κριτική; Σας επηρεάζει σε δημιουργικό επίπεδο ή μπορείτε να την αποβάλετε και να δημιουργήσετε ανεπηρέαστη;
Όσο κι αν δεν θα ήθελα να το παραδεχτώ, σίγουρα με επηρεάζει, τόσο η θετική όσο και η αρνητική κριτική. Αποθαρρύνομαι εύκολα λόγω του ότι βρίσκομαι ακόμη στην αρχή της σταδιοδρομίας μου σαν συγγραφέας, και η αποδοχή ή η θετική κριτική μου δίνει φτερά, ενώ η αδιάφορη ή αρνητική άποψη με απογοητεύει. Δημιουργικά έχω επηρεαστεί για ένα διάστημα λόγω απόρριψης/αδιαφορίας, αλλά κατάφερα –με δυσκολία, είναι η αλήθεια– να ανταπεξέλθω και να συνεχίσω το γράψιμο, πιο δυνατή όμως και απερίσπαστη από πριν.
Σίγουρα αγαπάτε τους χαρακτήρες σας αλλά ποιος είναι αυτός που ίσως έχει κερδίσει ένα μεγαλύτερο κομμάτι της καρδιά σας;
Αγαπώ όλους τους χαρακτήρες μου, ναι, είτε αυτοί είναι καλοί ή κακοί, εκτός από έναν! Η πρωταγωνίστριά μου σίγουρα είναι η αγαπημένη μου γιατί έχει βγει μέσα από την καρδιά μου, αλλά όσο περνάει ο καιρός κερδίζει περισσότερο έδαφος μέσα της. Καθώς γράφω γι’ αυτήν, ανακαλύπτω ολοένα και περισσότερα πράγματα που δεν ήξερα από την αρχή, τόσο για το χαρακτήρα της όσο και το παρελθόν (και μέλλον) της, πράγμα που με κάνει να την αγαπώ ολοένα και περισσότερο! Το ίδιο ισχύει και για τον λευκό της λύκο, αλλά δεν θα πω γι’ αυτό τίποτα περισσότερο…
Άμεσα κυκλοφορεί και το δεύτερο βιβλίοu σας, ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Ή είναι πολύ νωρίς για να ξεκινήσετε το γράψιμο;
Το γράψιμο δεν σταματάει, και φυσικά, στα επόμενα σχέδιά μου είναι το τρίτο βιβλίο, που είναι σε πολύ καλό δρόμο κι ελπίζω να μην αργήσει να βγει και αυτό.
Θα δούμε κάτι διαφορετικό στο μέλλον από σας; Θα θέλατε να δοκιμάσετε σε κάποιο άλλο είδος ή πιστεύετε πως είναι καλύτερο να μένουμε πιστοί σε ένας είδος;
Μετά από το τρίτο βιβλίο δεν έχω αποφασίσει τι να κάνω. Υπάρχουν κάποιες ιδέες που βρίσκονται στο ίδιο είδος, αλλά θα μου άρεσε να πειραματιστώ και με κάτι άλλο. Σαν αναγνώστρια μου αρέσουν πολύ τα ιστορικά μυθιστορήματα, οπότε θα ήθελα κάποτε να με δω να ασχολούμαι με αυτό το είδος. Ποιος ξέρει; Δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο για έναν συγγραφέα να γράφει συνεχώς το ίδιο είδος βιβλίων, αν και είναι ωραίο να μένει πιστός στα πράγματα που αγάπησαν οι περισσότεροι αναγνώστες του και που ξέρει να κάνει καλά.
Θα δούμε κάτι διαφορετικό στο μέλλον από σας; Θα θέλατε να δοκιμάσετε σε κάποιο άλλο είδος ή πιστεύετε πως είναι καλύτερο να μένουμε πιστοί σε ένας είδος;
Μετά από το τρίτο βιβλίο δεν έχω αποφασίσει τι να κάνω. Υπάρχουν κάποιες ιδέες που βρίσκονται στο ίδιο είδος, αλλά θα μου άρεσε να πειραματιστώ και με κάτι άλλο. Σαν αναγνώστρια μου αρέσουν πολύ τα ιστορικά μυθιστορήματα, οπότε θα ήθελα κάποτε να με δω να ασχολούμαι με αυτό το είδος. Ποιος ξέρει; Δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο για έναν συγγραφέα να γράφει συνεχώς το ίδιο είδος βιβλίων, αν και είναι ωραίο να μένει πιστός στα πράγματα που αγάπησαν οι περισσότεροι αναγνώστες του και που ξέρει να κάνει καλά.
